Koliko Crnogorci znaju da budu
paradoksalni, govore nam mnoge činjenice iz naše istorije,
ali svakako najveći paradoksi zastupljeni su u sferi
politike i “sljedbeništva određene ideje”. Kao najbolji
primjer toga možemo navesti slučaj da je Crna Gora imala
najviše članova Komunističke partije u odnosu na broj
stanovnika kada je u pitanju jugoslovenski okvir, ali opet i
najveći broj uhapšenih lica kada je došlo do čišćenja te
iste partije 1948. (čak 1,16% stanovnika Crne Gore bilo je
procesuirano kada je došlo do razlaza sa Staljinom). Ovu
“tvrdokornost” lijepo nam predočava i podatak da 23 godine
narod u Crnoj Gori vjeruje samo jednoj političkoj struji, po
čemu polako postaje prepoznatljiv u demokratskim vodama
Evrope.