biografija:
Borislav Pekić (1930-1992)
jedan je od najznačajnijih
srpskih književnika 20.
veka, romansijer, dramski pisac
i filmski
scenarista. Rodio se u Podgorici,
a školovao u Beogradu.
Pre nego što se javio u srpskoj književnosti povešću Vreme
čuda (1965),
pet godina je izdržavao kaznu zatvora u KPD
Sremska Mitrovica i KPD
Niš kao pripadnik SDOJ-a.
Posle pomilovanja (bio je osuđen na petnaest godina)
studirao je eksperimentalnu
psihologiju na Filozofskom
fakultetu u Beogradu a zatim je bio dramaturg i filmski scenarista
(1958-1964).
Prema njegovom tekstu Zdravko
Velimirović je režirao film Dan četrnaesti, koji
je bio u zvaničnom programu festivala
u Kanu (1961).
Od 1971.
do smrti živeo je i radio u Londonu.
Jedan je od trinaest
intelektualaca koji su 1989.
godine organizovali Demokratsku
stranku i tako obnovili tradiciju istoimene
predratne stranke. Godine 1991.
bio je kandidat Demokratske
stranke za narodnog poslanika u Skupštini
Republike Srbije u beogradskoj opštini Rakovica ali
je pobedio njegov protivkandidat iz reda SRS Vojislav
Šešelj.
Bio je član Krunskog
saveta, a posthumno je dobio i odlikovanje od
princa Aleksandra.
Borislav Pekić rehabilitovan je odlukom Okružnog suda u
Beogradu od 17.12.2007. godine.