biografija:
Muamer Muhamed Abu Minijar el
Gadafi opšte poznat kao pukovnik Gadafi, je bio libijski
revolucionar, političar i politički teoretičar. Libijom je
upravljao kao Revolucionarni predsjedavajući Libijske
Arapske Republike od 1969. do 1977. godine i zatim kao
„Bratski vođa i predvodnik revolucije” Velike Socijalističke
Narodne Libijske Arapske Džamahirije od 1977. do 2011.
godine. U početku je bio predan ideologiji arapskog
nacionalizma i arapskog socijalizma, ali je kasnije vladao
prema svojoj Trećoj međunarodnoj teoriji.
Rođen u blizini Sirta u Italijanskoj Libiji u siromašnoj
beduinskoj porodici, Gadafi je postao arapski nacionalista
tokom školovanja u Sabhi, a kasnije je upisao Kraljevsku
vojnu akademiju u Bengaziju. Unutar vojske je osnovao
revolucionarnu grupu koja je svrgnula senusidskog monarha
Idriza, koji je imao podršku Zapada, u vojnom prevratu 1969.
godine. Kada je preuzeo vlast, Gadafi je Libiju pretvorio u
republiku kojom je upravljao Revolucionarni komandni savjet.
Vladajući dekretom, iz Libije je deportovao italijansku i
jevrejsku manjinu i zatvorio vojne baze zapadnih zemalja.
Jačajući veze sa arapskim nacionalističkim vladama —
naročito sa egipatskim predsjednikom Gamalom Abdelom Naserom
— bezuspješno se zalagao panarapsku političku uniju. Kao
islamski modernista, uveo je šerijat kao osnovu pravnog
sistema i promovisao je „islamski socijalizam”.
Nacionalizovao je naftnu industriju i sve veće državne
prihode koristio je za jačanje vojske, finansiranje stranih
revolucionara i sprovođenje socijalnih programa,
naglašavajući projekte izgradnje kuća, zdravstva i
obrazovanja. Pokrenuo je 1973. godine „narodnu revoluciju”
osnivanjem Osnovnih narodnih kongresa, predstavljenih kao
sistem neposredne demokratije, ali je zadržao ličnu kontrolu
nad glavnim odlukama. Svoju Treću međunarodnu teoriju je
iskazao te godine, objavivši ove ideje u Zelenoj knjizi.
.jpg)
_001.jpg)