biografija:
Profesionalni novinar, publicista
i bloger. Autor četiri knjige, više publikacija i stručnih
radova, te na hiljade kolumni, eseja i analiza.
Rođen 30. maja 1952. godine
kao četvrto dijete od devetero, u Rašljanima, Brčko
Distrikt, Bosna i Hercegovina.
Po nacionalnosti Bosanac, po ideologiji kosmopolit, po
uvjerenju pacifist, po naravi radoholik i ortodoksni
optimist.
Iako se pisanjem članaka, eseja i poezije bavio od osnovne
škole, kao profesionalni novinar radi od decembra 1976.
godine kada se zaposlio u tadašnjoj Televiziji Sarajevo.
U stalnom radnom odnosu bio i u Televeziji Beograd, Yuelu i
vodećem regionalnom multimedijalnom servisu SENS-e. Kao
dopisnik iz Bruxellesa, Den Haaga i Strasborga radio za
Radio Slobodna Evropa, Deutshche Welle, WDR i Oslobođenje, a
povremenu saradnju kao kolumnista imao sa nedjeljnicima Naši
Dani, Feral Tribune, Republika, Monitor i drugi.
Trenutno konsultant za evropske politike i regionalnu
saradnju i kolumnist Al Jazeera Balkans.
Obrazovanje
Diplomirao na Fakultetu političkih nauka (FPN) u Sarajevu u
zvanju profesor sociologije. Godine 1989. u Londonu
specijalizirao "Vijesti u TV novinarstvu".
Profesionalni
angažmani
Od 2005. do aprila 2017. programski direktor i osnivač
regionalnog servisa Sens Multimedia News Network. Od
decembar 2008. do jula 2009. vodeći konsultant za
web-portal www.reci.ba pri uredu specijalnog predstavnika u
Bosni i Hercegovini (EUSR). Iste godine pokreće Centar za
podršku procesu evropskih integracija (CEPPEI) pri
Regionalnoj razvojnoj agenciji SERDA u Sarajevu. Od 2006. -
2009., te od 2017. i dalje radi kao vanjski
istraživač-saradnik Centra za evropske politričke studije.
Od septembara 2005. do maja 2007. je generalni direktor
komercijalne televizije OBN (Open Brodcast Network) u
Sarajevu, a od marta 2004. do septembra 2005. izvršni
direktor iste TV. Od februara 2002. povremeno angažiran kao
mentor studentima žurnalistike FPN u Sarajevu i predavač na
postdiplomskim studijima o politikama EU i procesu
euroatlantskih integracija, prvo kod prof. Nijaza
Durakovića, zatim kod prof. Safeta Halilovića. U istom
razdoblju angažiran kao trener i predavač u Media plan
institutu u Sarajevu. U septembru 2003. u saradnji s
privatnom produkcijom Flash-Production pokreće, uređuje i
vodi politički TV-šou “Fakta” u cilju podrške tek
uspostavljenom Javnom RTV Servisu Bosne i Hercegovine
(BHRT).
U aprilu 2002. osniva prvi Euro Info Centar (EIC BiH) u
Sarajevu iz kojeg se kasnije razvija cijela mreža EIC-a
širom BiH i Zapadnog Balkana. U septembru 1998. osniva prvi
regionalni multimedijalni servis SENSE (South-East News
Service Europe sa dopisništvima u Briselu, Den Hagu,
Strazburu, Parizu, Berlinu, Moskvi, Vašingtonu, te s
povremenim saradnicima u Njujorku, Beču, Rimu, Pragu,
Štokholmu i drugim važnim središtima svijeta. Uposlenici i
saradnici ove redakcije bili su istaknuti novinari sa
prostora bivše SFR Jugoslavije: Mirko Klarin (glavni i
odgovorni urednik), Dušan Simić Kira (izvršni urednik), Ines
Sabalić, Dževad Sabljaković, Branislav Milošević, Kemarl
Kurspahić, Milan Pavlović...Od osnivanja do zatvaranja
Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (ICTY)
SENSE je imao vlastitu redakciju s Mirkom Klarinom na čelu,
čije se izvještavanje o radu Suda i suđenjima za ratne
zločine i danas smatra najpouzdanijim izvorom medijskih
informacija.
Godine 1997. imenovan za prvog programskog direktora INFO
TV Kanala (kasnije TV OBN) sa sjedištem u Sarajevu kojeg je
nakon Dejtonskog mirovnog sporazuma osnovala međunarodna
zajednica na čelu s EU. Zbog neslaganja s nametnutom
uređivačkom politikom koju je smatrao suprotnom standardima
profesionalnog žurnalizma, odstupio je od te kandidature. Od
početka 1995. do 2002. bio je stalni evropski dopisnik iz
Brisela za nezavisni dnevnik Oslobođenje i Radio Slobodna
Evropa, te kao stalni saradnik njemačkih nacionalnih radija
Deutsche Welle i WDR, te u to doba kultnog
političko-satiričnog magazina Feral Tribune iz Splita.
Od 11. maja 1992. (kada je prestao s radom Yutel), do
septembra 1994. godine bio je stalni ili free-lance ratni
reporter iz Bosne i Hercegovine za slovenačku nacionalnu
agenciju STA, APA Austrija, te za dnevne i periodične bh. i
regionalne novine Oslobođenje (Sarajevo), Republika
(Ljubljana), Feral Tribune (Split), Novi list (Rijeka), Puls
(Skopje), Vreme (Beograd), NIN (Beograd), West Information
(Gratz), te nacionalnu RTV Slovenije za koju je zajedno s
urednikom ove Televizije Vanjom Vardijanom snimio, u to doba
avangardnu dokumentarnu reportažu "Drugo lice rata" u čijem
je fokusu bio "arsenal" građanskog prkosa prema onima koji
su, sa okolnih brda ili nečinjenjem s međunarodnog nivoa,
držali Sarajevo u obruču duže od 40 mjeseci.
Od avgusta 1990. kada je počela uspostava prvog
komercijalnog jugoslavenskog TV kanala Yutel, čije je
emitiranje počelo 23. oktobra iste godine, bio
urednik-voditelj Dnevnika i izvršni direktor u Sarajevu. U
toj ulozi bio koordinator i jedan od voditelja čuvenog
"Koncerta za mir" u sarajevskoj Zetri koji je 28. jula 1991.
bio kulminacija pokreta za mir koji je tog ljeta plamtio
širom bivše Jugoslavije, a koji je potom nepravedno i
neopravdano pao u zaborav. "Bio je to posljednji atom snage
jedne višenarodne države i njenog snažnog mirovnog
pokreta kojeg se danas rijetki sjećaju", zapisala je 2016.
koleginica Maja Isović Dobrijević.
Od 1986. - 1989. bio urednik i voditelj
informativno-političkih emisija Televizije Beograd u koju je
prešao kao jedan od najpopularnijih tv urednika u zemlji.
Novinarsku karijeru je nakon studija započeo 1976. godine u
tadašnjoj Televiziji Sarajevo u kojoj je do 1986. radio kao
novinar, urednik i voditelj centralnog TV Dnevnika i
političkih magazina „Crno na bijelo“ i „Dijalozi“. Od 1980.
do 1986. paralelno je bio i stalni kolumnista dnevnika
Oslobođenje, te za sarajevske magazine Svijet i Nedjelja.
Značajniji
projekti
Autor stručno-edukativne knjige o temi EU-Zapadni Balkan
koja je pod naslovom „Evropska unija i zemlje bivše
Jugoslavije“ štampana početkom 1997. u izdanju sarajevske
izdavačke kuće OKO.
Stručno-edukativna publikacija „Evropska unija za svakoga“,
u formi džepnog priručnika, štampana je 2002. u izdanju
Delegacije Evropske komisije u BiH, a 2004., 2005., 2006. i
2008. objavljen je reprint u izdanju Eurocontact Sarajevo.
Pod istim naslovom ili kao "Vodič u Evropsku uniju" ova
brošura je od 2005. do 2008. štampana u više verzija i
različitih tiraža, uključujući i formu specijalnog dodatka
za dnevne novine Avaz (Sarajevo) i Vijesti (Crna Gora), a u
formi feljtona objavljena je na engleskom jeziku u glasniku
Evropske mirovne misije u BiH (EUFOR-Althea).
Autor više različitih edukativnih brošura za potrebe
Evropske komisije, Direkcije za evropske integracije BiH i
međunarodnih fondacija Friedrich Ebert, Konrad Adenauer i
USAID. Od 1997. godine neprekidno publikuje i ažurira
"Pojmovnik EU od A-Z" u elektronskom izdanju na svom Blogu u
sekciji "Pojmovnik EU".
U dnevniku Oslobođenje, objavio feljton „Vijeće Evrope i
BiH“ (1997.), a od 1997. do 2000. kolumnu „Euroscop“. Tokom
2003. i 2004. godine u magazinu „Dani“ objavio seriju eseja
„Eurovizija“, a kolumnu „Pogled iz Brisela“ povremeno pisao
za web-portal njemačkog radija Deutsche Welle od 1999. do
2006. godine.
Koautor državne Strategije evropskih integracija u separatu
“Mediji, kultura i audio-vizuelna politika” koju je za
potrebe svih nivoa vlasti u BiH kreirala Direkcija za
evropske integracije BiH (DEI).
Priznanja
Među najdražim nagradama i priznanjima su regionalno
priznanje "Dunavski cvet" (2014.) koje je, u ime 14 država
Podunavlja, dobio "za medijsku objektivnost i doprinos
regionalnoj saradnji"; priznanje "Novinar decenije" i
“Zlatna povelja za doprinos evropeizaciji i etici u
novinarstvu” (2012.) koju dodjeljuje Internacionalna liga
humanista (ILH); „Evropski medij u BiH za 2010. godinu“ -
priznanje Evropskog pokreta u BiH medijskom servisu „Sens
Multimedia News Network“; priznanje Udruženja menadžera
jugoistočne Evrope "Specijalna nagrada za najuspješnijeg
medijskog menadžera u jugoistočnoj Evropi (2010.); priznanje
Evropskog pokreta u BiH "Naj-Evropljanin Bosne i
Hercegovine" (2009.); nominacija za novinara godine u BiH
(2002).
Između 1985. i 1991. dobitnik najviših profesionalnih
nagrada i priznanja za TV novinarstvo u okviru tadašnje
Jugoslovenske Radio Televizije (JRT) među kojima i nagrade
“Najbolji tv novinar“ (1989.), “Najautoritativniji tv
novinar Jugoslavije“ (1990.) i “TV ličnost godine“ (1991.).
Među najdražim priznanjima dobijenim od kolega je poziv
uredništva RTV Srbije na čelu s Oljom Kovačević, da zajedno
s Gordanom Sušom, Nenadom Ristićem i Mihajlom Kovačom budem
jedan od aktera obiljevažavanja "60 uzbudljivih godina" ovog
Javnog RTV sistema. Biti jedan među troje koleginica i
kolega iz cijele toliko kadrovski bogate Informativne
redakcije RTV Beograda, kasnije RTV Srbije, neočekiveno je
veliko priznanje i čast. Taj uzbudljivi događaj iz avgusta
2018. osnažio je moja uvjerenja iz kasnih 1980-tih da sam u
to doba doista bio djelić tadašnjeg BBC-a ondašnje
Jugoslavije i da sam, kako je to uoči svečanosti javno
kazala Olja, ostavio iza sebe "neizbrisiv trag ukleto
pravednog novinara" kojeg ni sva kasnija zlosretna dešavaja
nisu mogla ni slomiti ni zbrisati iz sjećanja onih
keliginica i kolega koji su me poznavali. Veće priznanje od
ovoga ne postoji.