Tehnologije
geoinženjeringa mogu se kategorisati prema
različitim pristupima (upravljanje sunčevim
zračenjem, uklanjanje ugljen-dioksida,
modifikacija vremena) ili prema tome gde žele da
intervenišu u planetarnom ekosistemu (zemlja,
vazduh, voda).
Stratosferska aerosolna inekcija (SAI)
SAI predlaže raspršivanje velikih količina
čestica sumpora (npr. sumpor-dioksida) u
stratosferu (gornji sloj atmosfere) da bi
delovale kao reflektujuća barijera protiv
dolazne sunčeve svetlosti. Predlozi se kreću od
pucanja čestica iz artiljerijskih topova,
korišćenja velikih creva u nebo ili pražnjenja
čestica sa zadnje strane aviona. Razmatran je i
dizajn samolevitirajućih čestica, kao i upotreba
čestica drugih reflektujućih metala (npr.
titanijum, aluminijum, barijum itd).
Modifikacija površinskog Albeda
Širok spektar predloga spada u kategoriju
modifikacije površinskog albeda – od useva
genetskog inženjeringa da reflektuju više
svetlosti, do krčenja borealnih šuma u oblastima
prekrivenim snegom; od pokrivanja velikih
pustinjskih ili ledenih područja reflektujućim
materijalima do beljenja vrhova planina i
krovova belom bojom – sve sa zajedničkim ciljem:
povećanje albeda površine zemlje.
MCB
Predlozi MCB-a imaju za cilj povećanje beline
oblaka kako bi se više sunčeve svetlosti
reflektovalo nazad u svemir. Jedan predlog
uključuje raspršivanje fine magle (na primer,
morske vode) u nisko ležeće morske oblake koji
bi stvorili više jezgara kondenzacije oblaka (čestice
koje obezbeđuju površinu za kondenzaciju para,
formirajući oblake), potencijalno čineći oblak
beljim. Drugi predlažu zasijavanje oblaka
biološkim ili drugim nanočesticama.
Mikromehurići
Predlozi mikromehurića sugerišu da bi
generisanjem miliona sićušnih vazdušnih mehurića
u okeanu, velike površine mogle da reflektuju
više sunčeve svetlosti nazad u svemir.
Stanjivanje cirusnih oblaka
Stanjivanjem cirusnih oblaka (oštrih, izduženih
oblaka na velikim visinama), neki istraživači su
predložili da bi se više toplote poslalo nazad u
svemir, stvarajući sveukupno hlađenje klime.
Okeansko đubrenje
Okeansko đubrenje se odnosi na bacanje gvožđa (kao
gvožđe sulfata u prahu) ili drugih materija (npr.
urea) u okean u oblastima sa niskom biološkom
produktivnošću kako bi se stimulisao rast
fitoplanktona. U teoriji, nastali fitoplankton
izvlači atmosferski CO2, a zatim umire, pada na
dno okeana i sekvestrira ugljenik.
Vještačka fotosinteza
Vještačka fotosinteza predlaže da se genetski
manipuliše biljkama i algama, posebno usevima
kao što su pirinač, pšenica, kako bi one navodno
metabolizirale više CO2. Ovaj način „forsiranja
prirode“ predstavljen je kao oblik uklanjanja
ugljen-dioksida, uz pretpostavku da je moguće da
biljke skladište dodatni ugljenik u zemlji.
HAARP
HAARP (skraćenica za engl. High Frequency Active
Auroral Research Program, Program aktivnog
auroralnog istraživanja visoke frekvencije)
američki je civilni i vojni istraživački program
pri kojem se rabe visoko frekventni radio valovi
za istraživanje gornjih dijelova zemljine
atmosfere (osobito ionosfere).
WSAC
Nije težak koncept za razumevanje. Vodena para u
vazduhu je ono od čega dolazi kiša, tako da bi
ogromni rashladni tornjevi koji ubacuju ogromne
količine vodene pare u vazduh, logično uticali
na to gde i koliko kiše pada. Zapravo, na osnovu
studije iz 1971. godine u nuklearnoj elektrani
Zion koja je istraživala uticaj predloženih
rashladnih tornjeva (koja je pokazala da su oni
– u stvari – uticali na količinu kiše i snega
koji bi padali niz vetar), rashladni tornjevi su
odbijeni na taj objekat. Uprkos ovoj realnosti,
u narednih nekoliko decenija došlo je do
eksplozije instalacija rashladnog tornja u
elektranama širom sveta, do te mere da bi sada –
bilo teško naći elektranu bez njih. Pošto svaki
toranj može da ispari hiljade ili čak desetine
hiljada galona vodene pare u minuti, a pošto ima
62.500 elektrana širom sveta, ne može se
osporiti da one dodaju trilione galona vodene
pare u vazduh... i da bi u tako velikom broju
one nužno uticale na padavine.
Očigledno pitanje je „zašto“ bi industrija (elektrana
/ „fosilna goriva“) namerno to uradila? Zašto bi
ovakav sistem (ili preciznije rečeno, dvostruka
namena postojećih sistema) postojao? 150 godina
industrijalizacije stvorilo je znatno više
problema i atmosferskih neravnoteža nego samo
popularni fokus na globalno zagrevanje i
klimatske promene - CO2. U stvari, postoji mnogo
veći problem koji je nekoliko decenija bio
skriven od javnosti... a to je problem uticaja
industrijalizacije na prirodni ciklus kiše.
Nexrad Radar
Operacije za terenske programe modifikacije
vremena u velikoj meri zavise od pravovremenih i
tačnih radarskih informacija. Kvalitet tih
radarskih informacija može uticati na uspeh
misija modifikacije vremena.
