Page 431 - Kuran

se konstatuje da su Bizantinci poraženi, ali da će za nekoliko godina
poraziti Perzijance i da de se tada muslimani radovati. Dogodilo se,
zaista, da je bizantijski car Iraklije porazio 622. godine Perzijance u
Armeniji i muslimani su zbog toga bili radosni.

SURA XXXI

6-1 Mnogobošci iz Mekke, koji su svojim trgovačkim poslovima
putovali u Bizantiju i Perziju, prikupljali su namjerno priče o Rustemu
i Behramu i druge bajke i izmišljotine i donosili ih u Mekku da bi
svoje sugrađane odvratili od slušanja Kur'ana. U ovome se naročito
isticao neki Nadr, sin Harisov.

SURA XXXIII

4-1 Predislamski Arapi su se na razne načine rastavljali od svojih
žena. Najteži način razvrgnuća bračne zajednice bio je kada bi muž,
najčešće u ljutnji, rekao svojoj ženi: »Ti si meni kao leđa moje
majke!« - tj. ti si mi isto što i moja majka, s tobom više neću živjeti.
To se zvalo rastava bračne zajednice ziharom, od riječi zahr - leđa.
Takva žena je po predislamskom običajnom pravu bila rastavljena od
svoga muža. Kur'an je propisao kaznu kojom treba da se iskupi muž
koji bi se takvim riječima ubuduće od žene rastavio, a onda htio da
nastavi život s njom (Vidi: LVIII, 1).
5-1 Predislamski Arapi su smatrali posinke kao svoje rođene sinove i
smatrali su da se udati za poočima ne može rastavljena posinkova
žena ili njegova udovica. Svi ovi propisi predislamskog običajnog
prava dokinuti su ovim ajetom.
6-1 A žene njegove su kao majke njihove, tj. a žene Muhammedove,
a.s. su kao majke svim vjernicima, i nijedan se vjernik poslije
Muhammedove, a.s. smrti ne može oženiti nekom njegovom
426