Page 152 - Jeremy Rifkin - Entropija, novi pogled na svijet

Države će ostati bez dostupnih količina kalaja, komercijalnog

azbesta, kolumbijuma, fluorita, liskuna, visokokvalitetnog

fosfora, stroncijuma, žive, hroma i nikla.

Povećano oslanjanje na strani uvoz većine ključnih minerala, u

kombinaciji sa intenzivnom svetskom konkurencijom za

preostale oskudne rezerve, povećaće cene i pregovaračku moć

zemlje izvoznice minerala — baš kao što je bio slučaj sa naftom

za zemlje OPEK-a. Protok neobnovljivih resursa kroz društvo

takođe utiče na potrošnju obnovljivih resursa. Iako je istina da

su šume i ribe živi organizmi koji stvaraju više svoje vrste,

godišnja potrošnja ovih resursa izgleda da raste brže nego što se

mogu nadoknaditi. U stvari, ekonomski sistem sa visokom

entropijom „zagreva“ obnovljive resurse do tačke u kojoj oni, u

svim praktičnim svrhama, sami postaju neobnovljivi. Pre

početka ere fosilnih goriva, čovečanstvo se gotovo isključivo

oslanjalo na šume, ribarstvo, travnjake i obradivo zemljište za

svoj protok energije. Sada, međutim, dokazi ukazuju na to da je

produktivnost svakog od ovih sistema dostigla vrhunac i da

opada. Globalna produktivnost šuma stalno opada od 1967.

godine. Ribarstvo je dostiglo vrhunac 1970. godine, i sada su

mnoga tradicionalna ribolovna područja okeana u suštini

„iskorišćena“. Produktivnost obradivog zemljišta, merena

kilogramima žitarica po glavi stanovnika godine, dostigla je

vrhunac 1976. Što se tiče travnjaka, proizvodnja vune, ovčetine i

govedine po glavi stanovnika (sve zavisi od ispaše) je opala.