Page 251 - Jeremy Rifkin - Entropija, novi pogled na svijet

"Ako je potrebno otprilike jedna trećina svetske godišnje

proizvodnje mineralnih resursa da bi se izdržavalo tih 6%

svetskog stanovništva koje živi u SAD po standardu potrošnje za

koji se smatra da teži ostatak sveta, onda sledi da bi sadašnji

tokovi resursa omogućili proširenje američkog standarda na

najviše 18% svetskog stanovništva, bez ičega preostalog za

ostalih 82%. Bez usluga siromašnih 82%, „bogatih“ 18% ne bi

moglo da održi svoje bogatstvo. Značajan deo svetskih resursa

mora biti posvećen održavanju siromašnih 82% barem na nivou

egzistencije. Shodno tome, čak je i brojka od 18% precenjena."

Stoga je nemoguće da se ostatak sveta razvija kao što su se

Sjedinjene Države razvijale. U stvari, kao što smo već videli,

apsolutna nestašica resursa onemogućava da čak i Sjedinjene

Države mogu da nastave na bilo čemu blizu sadašnjeg nivoa

protoka energije.

Međutim, ovo ne znači da se odbacuje apsolutna potreba za

negovanjem ekonomskog razvoja u zemljama Trećeg sveta.

Pitanje je: Kakva vrsta razvoja je prikladna za siromašne nacije?

Nažalost, mnoge zemlje Trećeg sveta koriste svoje novostečeno

bogatstvo da industrijalizuju svoje ekonomije po istom principu

kao Sjedinjene Države i druge takozvane razvijene nacije.

Njihove loše osmišljene ekonomske politike mogu samo dovesti

do tragedije i za njihove sopstvene nacije i za planetu, jer proces

entropije eskalira još brže ka prekretnici. Pre svega, u vreme

kada svetu ponestaje neobnovljivih resursa, glupo je razvijati