Page 252 - Jeremy Rifkin - Entropija, novi pogled na svijet

ekonomsku infrastrukturu zasnovanu na visokom energetskom

protoku neobnovljivih resursa. Zemlje trećeg sveta poput Brazila

i Nigerije izgradiće masivnu industrijsku infrastrukturu do 2000.

godine, samo da bi otkrile da više ne mogu da obezbede

odgovarajuće količine neobnovljive energije da bi održale

ekonomsku mašineriju u radu. Kada zapadni napredak dođe do

zemlje Trećeg sveta, rezultat je obično „trenutna nerazvijenost“.

Drugim rečima, mase ljudi u tim zemljama zapravo postaju

siromašnije nego pre početka razvoja. Glavni razlog za to je što

zapadni industrijalizam favorizuje gradove u odnosu na ruralna

područja i visoko centralizovanu, energetski i kapitalno

intenzivnu proizvodnju u odnosu na ljudski rad. Kako nacije

teže industrijalizaciji, radna mesta zapravo smanjuju se jer je

proizvodnja automatizovana. Istovremeno, mehanizovana

poljoprivreda koju promoviše mnogo hvaljena Zelena revolucija

ima efekat proterivanja seljaka sa zemlje.

To je tako zato što mehanizovana poljoprivreda zahteva skupe

ulaganja energije u poljoprivredni proces. Zbog toga, mali

poljoprivrednici su istiskivani sa tržišta. Dislocirani seljaci

poljoprivrednici su primorani da se presele u gradove kako bi

pokušali da pronađu posao. Ovaj proces se odvija širom Trećeg

sveta. Do 2000. godine, procenjuje se da će milijardu ljudi više

biti nagurano u urbana područja Trećeg sveta nego što je tamo

živelo 1975. godine.8 Kako prisilna urbanizacija nastavlja,

nastaje veće siromaštvo. Dalje, kako poljoprivreda širom sveta