Page 322 - Milan Vidojević - Dosije Omega
P. 322
Malteški vitezovi
Na delovanje obnovljene masonerije u Jugoslaviji nadovezalo se i
delovanje Malteških vitezova, jednog od najstarijih i najuticajnijih vojno-
viteških redova Katoličke crkve, čije je delovanje značajno i danas, jer
su jedni od ključnih nosilaca katoličkog prozelitizma širom sveta, a na-
ročito protiv pravoslavlja. U jeku sankcija protiv Jugoslavije, mitropolit
crnogorski, gospodin Amfilohije, objavio je na crkveni praznik Lucin-
dan 30 oktobra 1993 godine, da se velika relikvija, ruka svetog Jovana
Krstitelja, nalazi u posedu Srpske pravoslavne crkve. Ova vest izazvala
je veliko uzbuđenje u mnogim krugovima, naročito onih vojno-religioznih
redova, Templara i Malteških vitezova, čiji je svetac zaštitnik Jovan
Krstitelj. Za one kojima nije poznata istorija Suverenog vojnog reda hospi-
talaca svetog Jovana Jerusalimskog, Rodosa i Malte (kako danas glasi
puno ime reda), daću kratku hronologiju događaja od vremena koje je
interesantno za našu priču - od osvajanja Malte od strane Napoleona.
10 juna 1798 godine Napoleon osvaja Maltu, što je za red bio veli-
ki udarac, jer od dobijanja ostrva 1530 godine na poklon od Karla V,
posle gubljenja Rodosa, Malteški vitezovi su odoleli mnogim opsadama.
Ovoj nisu, pa se Veliki majstor Ferdinand fon Hompeš 17 juna 1798 go-
dine odrekao titule Velikog magistra (majstora) i sa vitezovima, relikvija-
ma i pokretnom imovinom uputio za Rusiju gde im je ponuđeno utočište.
Ruski car Pavle I se samoproglašava za Velikog majstora (samo de
facto, kako naglašava red) i ostaje to do 1801 godine, kada je na njega
izvršen atentat. Malteški vitezovi su sa sobom doncli i jednu od svojih
najvećih relikvija - ruku svetog Jovana Krstitelja koja se čuvala u Zim-
skom dvorcu u Sankt Petersburgu. Posle gubljenja podrške u Rusiji, red
se povlači, ali relikvije ostaju u Rusiji. Aleksandar III ruku prenosi u dvo-
rac "Gatčino" i ona tu ostaje do Oktobarske revolucije 1917 godine. Cari-
ca majka, Marija, nosi ruku u rodnu Dansku, ali zalaganjem kijevskog
mitropolita Antonija Hrapovickog ruka stiže u Beograd 1923 godine i
poverava se na čuvanju jugoslovenskom kralju Aleksandru I Karađorđe-
viću. Tu ruka ostaje do 1941 godine, do napada Nemačke na Jugosla-
viju. Kralj Petar II Karađorđević, pre napuštanja Jugoslavije, ostavlja
relikviju starešini manastira Ostrog u Cmoj Gori, Marku Kalanju.
331