Page 365 - Milan Vidojević - Dosije Omega

Zver 666

Otkrovenje Jovanovo je poslednja knjiga u Bibliji, knjiga kojom se
Biblija završava i koja nadahnuto govori proročkim jezikom o kraju
sveta, budućnosti čovečanstva i hrišćanske crkve, u razdoblju od smrti
Isusove do njegovog drugog dolaska. Kako se bližio kraj drugog mileni-
juma, tako se hrišćanski fundamentalizam, posebno u Americi, sve više
bavio Apokalipsom i Antihristom, kreirajući atmosferu kroz medije da
je neminovni, skori kraj sveta tu. Ono što je Jovan Bogoslov opisao
kao budućnost čovečanstva, na silu se smešta u zadnje godine dvade-
setog veka, pa ispada da je Jovan Bogoslov jedinstven prorok koji je
knjigu pisao za baš ovo pokolenje, a ne za neka koja su već prošla ili
za neka koja će se tek roditi. To je malo verovatno. Poznato je sa
koliko bezobzirnosti razni tumači istražuju Nostradamusa i njegove ka-
trene, stavljajući ih u funkciju dnevne politike danas u svetu, iako je
sam Nostradamus u pismu svom sinu Sezaru napisao da se otprilike
jedna trećina njegovih katrena odnosi na blisku budućnost od nekoliko
godina od vremena u kome je živeo, trećina katrena na budućnost
dvadeset do trideset godina od vremena u kome je živeo, a preostala
trećina na neku daleku budućnost koju ni sam nije mogao da vremen-
ski locira. Nije u pismu napisao koja trećina katrena se odnosi na tu
daleku budućnost, ali za to su se pobrinuli raznorazni stručnjaci i tu-
mači, trpajući sve moguće i nemoguće varijante u ovaj vek.
Pitanje Otkrovenja nije tako naivno kao što izgleda, niti je komer-
cijalizacija u ovom trenutku ekspanzije Nju Ejdža (New Age) slučajna
i dotiče se baš propasti hrišćanstva. Jasno je da je na planu duhovno
rušenje i porobljavanja čoveka, kako bi postao obezdušeni biološki
robot, što je ideal robovlasničkog Novog svetskog poretka. Rušenje
hrišćanstva jedan je od osnovnih ciljeva. Zato se s jedne strane promo-
višu druge religije kao bolje i pogodnije od hrišćanstva, a s druge stra-
ne se hrišćanstvo direktno napada kroz afirmaciju satanizma u raznim
oblicima, kao prirodnog neprijatelja hrišćanstva. Na ruku im ide i ras-
takanje u samom telu hrišćanstva. Neke protestantske sekte, kao što je
Anglikanska crkva, odstupile su od crkvenih kanona, počeli su da se
374