Page 125 - Saša Marković - Manifest protiv Imperije
P. 125
mijera 16. decembra 1916. godine, a dobar dio vodstva Milnerove
grupe ušao je u vladu.200
Praksa po kojoj su lideri partija morali dobiti najznačajnija
mjesta u vladi nije ispoštovana u ratnom kabinetu novog premijera.
„Lideri Laburističke i Konzervativne partije su trebali biti tu
(u vladi); ali Lojd Džordž je izbjegao partijsku hijerarhiju i izabrao
z
između ostalih članova (vlade) dva pro-konzula, Kurona i Mil-
nera, bivšeg visokog komesara za Južnu Afriku."201
Poslije četiri godine, do tada najsurovijeg rata u svjetskoj isto-
riji, sa oko deset miliona vojnih žrtava i blizu sedam miliona ubijenih
civila, Njemačka je zatražila primirje. Njemci će rći da su zatražili
e
mir na osnovu Vilsonovih četrnaest tačaka. Sve što će kasnije Nje
p
mačkoj biti urađeno od strane Britanije, bila je surotnost proklam-
ovanom novom svijetu Vudroua Vilsona. Rezultat rata nije zadovoljio
donosioce odluka u Velikoj Britaniji. I pored činjenice da su nestala
i
četiri velika carstva, Rusko, Njemačko, Austrijsko Otomansko, posao
nije bio završen.
Velika igra - dovođenje Hitlera na vlast
1. Mirovna konferencija u Versaju
Mekinder je pred kraj rata upozorio donosioce odluka u Lon
donu kako Britanija ne smije prihvatiti niti jedno ishodište rata, uko
liko ono u sebi ne sadrži rešenje odnosa između Njemačke i Slovena
o
u Istočnoj Evropi. To znači da se mora konačno otklniti opasnost od
njemačko-ruskog strateškog savezništva, upravo ona opasnost koja je
za malo izbjegnuta na početku vijeka. On podsjeća d su generali
a
2°o vidjeti u: Carroll Quigley, T he A n g lo -A m erica n E s ta b lish m en t, str. 140-141.
201 Peter Clarke, H o p e a n d G lo r y - B r ita in 1 9 0 0 -1 9 9 0 , London, 1996, str. 86.
124