Page 413 - Kuran

NAPOMENE

SURA II

*
1-1 Elif-lam-mim. Dvadeset devet sura u Kur'anu počinje sa jednim
ili sa više arapskih glasova. Ovi glasovi na početku pojedinih sura su
prvi ajet ili su dio prvog ajeta. Navođenjem ovih glasova skreće se
pažnja onima koji čitaju ili slušaju Kur'an na ono što slijedi. Isto tako,
ovi glasovi, odnosno njihovi znakovi, imaju i posebno značenje i
predstavljaju simbole.
8-1 Od ovoga pa do zaključno dvadesetog ajeta ove sure govori se o
licemjerima, koji su javno ispovijedali islam, a u sebi mu bili najljući
protivnici.
53-1 doslovno: Al-Furqan. Tako se u Kur'anu nazivaju svete knjige
Tevrat, Stari zavjet, Indžil, Novi zavjet i Kur'an, a i ostale ranije svete
knjige, zato što one rastavljaju istinu od neistine, pravo od krivog i
ono što je dozvoljeno od onog što je zabranjeno.
54-1 Prema mišljenju jednog kruga mufessira klasičara i modernista
prevod dijela ajeta „faktulu enfusekum“ bi trebao da glasi: »ubijte
(prevladajte) u sebi tevbom poriv za griješenjem«.
73-1 Ovi Jevreji su za života Mosaova ubili jednog čovjeka, a ubicu
sakrili. Naređeno im je bilo da zakolju određenu kravu i da ubijenog
udare jednim kravljim dijelom. Kad su to učinili ubijeni je oživio,
kazao ko ga je ubio i odmah zatim umro.
85-1 U Medini su u predislamsko doba živjela dva arapska plemena,
Evs i Hazredž i dva jevrejska, Benu Kurejza i Benu Nadir. Jevrejsko
pleme Benu Kurejza bilo je u savezu sa arapskim plemenom Evs, a
Benu Nadir sa arapskim plemenom Hazredž. Kad god bi došlo do
borbe između dva arapska plemena Evs i Hazredž, a do borbe je često

*
U napomenama prvi broj označava broj ajeta, a drugi broj napomene.
408