Page 3 - Dušan Nemanjić - Dušanov Zakonik

Nijedna svadba da se ne učini bez venčanja, a ako se učini bez blagoslova i upita crkve, takovi da se
razluče.

4. O duhovnoj dužnosti:

I za duhovnu dužnost neka se svaki čovek pokorava svome arhijereju i neka ga sluša. Akoli se ko nañe
sagrešivši crkvi ili prestupivši što bilo od ovoga Zakonika, hotimice ili nehotice, neka se pokori i ispravi crkvi,
a akoli se ogluši i uzdrži od crkve i ne ushtedne ispuniti crkvena nareñenja, tada da se odluči od crkve.

5. O proklinjanju hrišćana:
I episkopi da ne proklinju hrišćane za duhovni greh; neka pošalje dvaput i triput onome da ga izobliči,
a ako ne posluša i ne ushtedne se popraviti duhovnom zapovešću, potom da se odluči.

6. O jeresi latinskoj:

1)
I za jeres latinsku, što su obratili hrišćane u azimstvo da se vrate opet u hrišćaristvo, ako se nañe ko
prečuvši i ne povrativši se u hrišćanstvo, da se kazni kako piše u zakonu svetih otaca.

1)
Značenje ovog izraza kao i nekih drugih videti u Belešci u dodatku teksta ovog Zakona.

7. O jeresi latinskoj:
I da postavi Velika crkva protopope po svima gradovima i trgovima, da povrate hrišćane od jeresi
latinske, koji su se obratili u veru latinsku, i da im dade zapovest duhovnu i da se vrati svaki u hrišćanstvo.

8. O latinskom popu:

I pop latinski ako se nañe, obrativši hrišćanina u veru latinsku, da se kazni po zakonu svetih otaca.

9. O poluvercima:
I ako se nañe poluverac, koji je uzeo hrišćanku, ako ushte, da se krsti u hrišćanstvo, a ako se ne krsti, da
mu se uzme žena i deca i da im se dade deo od kuće, a on da se izagna.

10. O jeretiku:
I ko se nañe ko jeretik, živeći meñu hrišćanima, da se ožeže po obrazu i da se izagna, a ko bi ga tajio, i taj
da se užeže.

11. O duhovnicima:
I episkopi da postave duhovnike po svima parohijama, i gradovima, i selima. I ti duhovnici da su oni
koji su primili blagoslov na duhovništvo od svojih arhijereja, vezati i rešiti, i da ih svako sluša po crkvenome
zakonu, a oni duhovnici, koje nisu postavili za duhovnike, da se izagnaju i da ih kazni crkva po zakonu.

12. O sudu:
I u duhovnom predmetu svetovnjaci da ne sude, ko li se nañe od svetovnjaka da je sudio u duhovnom
predmetu, da plati trista perpera; samo crkva da sudi.

13. O episkopima:

I mitropoliti, i episkopi, i igumani da se ne postavljaju mitom. I ko se nañe da je mitom postavio
mitropolita, ili episkopa, ili igumana, da je proklet i onaj koji ga je postavio.

2