Page 5 - Dušan Nemanjić - Dušanov Zakonik
P. 5

I po svima crkvama da se hrane ubogi, kako je upisano od ktitora, a ko ih od mitropolita, ili od episkopa,
         ili od igumana ne ushrani, da se odluči od sana.

         29.  O kaluñerskom životu:

                I kaluñeri da ne žive izvan manastira.

         30.  O čupanju crkvenoga čoveka:
              I otsad da nijedna vlast ne počupa kaluñera ili čoveka crkvenoga, i ko prestupi ovo za života i po smrti
         carstva mi, da nije blagosloven; ako je ko što kome kriv, da ga tera sudom i parnicom, po zakonu, ako li ga
         počupa bez suda, ili koga udari da plati sedmostruko.

         31. O popovima:
              I popovi baštinici da drže svoju baštinsku zemlju i da su slobodni, a ostali popovi, koji nemaju baštine, da
         im se dadu tri njive po zakonu, i da je kapa popovska slobodna, akoli više uzme od te zemlje, da rabota
         crkvama po zakonu.

         32. O ljudima crkvenim:
              Ljudi crkveni, koji drže crkvena sela i zemlje crkvene, a prognali su merophe crkvene ili vlahe, oni koji su
         razagnali ljude, da se vežu, i da im se uzme zemlja i ljudi, i da ih drži crkva, dokle skupe ljude koje su
         razagnali.


         33. O sudu ljudi crkvenih:
              Crkveni Ijudi u svakoj parnici da se sude pred svojim mitropolitima, i pred episkopima i igumanima, i
         koja su oba čoveka jedne crkve, da se sude pred svojom crkvom, a akoli budu parničari dveju crkava, da im
         sude obe crkve.

         34. O selu meropaškom:
                I što su sela meropšine carstva mi po Zagorju i inače, crkveni ljudi da ne idu u meropšine, ni na seno,
         ni na oranje, ni na vinograde, ni na jednu rabotu, ni na malu, ni na veliku; od svih rabota oslobodi ih carstvo
         mi, neka rabotaju samo crkvi; ko li se nañe da izagna metohiju na meropšinu, i ogluši se o zakon carstva mi,
         tome vlasniku da se sve oduzme i da se kazni.

         35. O upravljanju crkvama:

             I predade carstvo mi igumanima crkve da upravljaju svom kućom, i kobilama, i konjima, i ovcama, i svim
         ostalim, u svemu da su slobodni, što je prilično, uputno i pravično; i kako piše hrisovulj svetih ktitora.


         36. O crkvenom zakonu:
             I da postave po crkvama zakon opštežitijski kaluñerima u manastirima, prema tome kakav je koji
         manastir.

         37. O mitropolitskom upućivanju:

             I eksarsi svetovnjaci da ne budu, da ih ne šalju mitropoliti po popovima, ni da vode mitropolitske konje po
         popovima, nego da šalju mitropoliti po dva kaluñera po popovima, da duhovno upućuju i da orkveni dohodak
         uzimaju od popova, kakav je od baštine.

         38. O ishrani konja:
                I otsad i unapred ždrepci i konji carstva mi da se ne daju crkvama, ni crkvenim selima na hranu.


                                                                                                                4
   1   2   3   4   5   6   7   8   9   10