Page 372 - Milan Vidojević - Dosije Omega

Zver 666
Četiri jevanđelja i Dela apostolska mogu se čitati na dva načina.
Mogu se čitati i shvatiti bukvalno i uz određen napor i predznanja može
se u njima otkriti druga ravan saznanja, ravan inicijacije i esenskog
učenja koje jevanđelja pokazuje u sasvim drugom svetlu. Zadržaću se
na ovom pešer nivou, skrivenom nivou značenja jevanđelja. Ova zna-
čenja dopunila su otkrića svitaka sa Mrtvog mora i zapisa iz Nag Ha-
madija, čiji sadržaj je uslovno gnostički, ali daje sustinu učenja sekte
esena koja su velikim delom inkorporirana u jevanđelja kao učenje
Isusa Hristosa. Jasna je suprotnost izmedu objekta vere koji mora biti
natprirodan i istorijske istine. No, razotkrivanje nekih istorijskih činjeni-
ca ne može ugroziti veru u čoveku, jer ona funkcioniše na metafizičkom
planu ne dodirujući svet činjenica. Jedna od osnovnih činjenica iz života
Jevreja prvog veka nove ere jeste obaveza Jevreja, koji se pridržavaju
verskih pravila, da moraju biti oženjeni. Neoženjeni punoletni muškarac
jednostavno nije imao status u zajednici, a još manje je mogao biti lider
ili rabin. Postoji izuzetak, kao recimo askete u esenskim manastirima
koji su bili neoženjeni, kao što je bio slučaj sa Jovanom Krstiteljem.
Isusa njegovi sledbenici oslovljavaju sa "ucitelju", što podrazumeva da
je bio oženjen, jer neoženjeni rabin, učitelj, jednostavno je bio nezami-
sliv. Drugi važan detalj je Isusovo poreklo. Neosporno je da je "nasled-
nik loze Davidove", po muškoj liniji direktni potomak kralja Davida,
loze i dinastije koja se nije prekidala od Davida do Isusa, pa je zato
kao legitimni kralj Jevreja i nosio titulu Mesije. Zamisiite sad prestolo-
naslednika Davidovog prestola koji je odlučio da se ne ženi, da nema
muškog naslednika, da prekine ložu Davidovu i na taj način direktno
odbaci vekovna iščekivanja izraelskog naroda da stekne slobodu i da
njime vlada potomak Davidov, što je jedina prihvatljiva varijanta pred
očima Boga i naroda. To bi bio bogohulni čin, izdaja sopstvenog na-
roda i vere, a Isusu ni jednog trenutka to nije padalo na pamet.
Isusov celibat je pogrešno tumačen, vekovima posle njegove smrti,
kako bi se saobrazio sa potrebama nove hrišćanske crkve. Živeći u
esenskoj zajednici, Isus se pridržavao vrlo strogih pravila, a jedno od
njih je bilo višegodišnje povlačenje iz svetovnog života u usamljenički
život manastira. Celibat jeste bio ideal svakog esena, najviši oblik ži-
vota, a brak i seks se nisu smatrali svetim, ali je nosilac Davidove loze
morao da žrtvuje svoju čistotu upravo zbog dinastičkih obaveza. U sve-
tovni život se vraćao svake šeste godine, samo na mesec dana, u toku
decembra meseca, a nekada i ranije, u zavisnosti od kalendara koji su

381