Page 377 - Milan Vidojević - Dosije Omega

Dosije Omega

skom zanatu, teškom revolucionarnom radu, ustanku protiv Nemaca u
Drugom svetskom ratu, bitci na Sutjesci i psu Tigru koji mu je spasao
Život, i nebrojenim drugira detaljima lažne biografije, majstorski sasta-
vljene za one kojima je um već ispran i koji veruju u ono što čitaju. Lik
koga znamo kao Tita, rođen je u Beču, 16 juna 1892 godine u osam ča-
sova i četrdeset i osam minuta (u horoskopu Blizanac, podznak Lav). Po
krštenici pronađenoj u osmoj bečkoj opštini Alferc, kao majka upisana
je Marija, a otac je nepoznat (strana 606, redni broj u knjizi rođenja
195). Njegov astrolog u Jugoslaviji, danas profesor univerziteta, morao
je jako da se čuva kako ne bi saopštio ono što je video u horoskopu.
Vratimo se datumu rođenja koji je sigurno 16 juni, a jedna od
potvrda je što se u novoj Jugoslaviji Titov rođendan slavi kao "Dan
Armije". Tobože, to je dan važnog vojnog sporazuma između Srbije i
Cme Gore. Samo da podsetim, Dan Armije u Titovoj Jugoslaviji bio je
dan osnivanja Prve proleterske brigade. Samo niko nije smeo glasno da
podseti da je Prva proleterska bila osnovana na Staljinov rođendan. Otac
je nepoznat iz vrlo prostog razloga - bio je poznat, ali nije smelo da
se upiše njegovo ime u inače pedantnu administraciju Habzburške mo-
narhije, pogotovo što je Marija radila kao sobarica na dvoru Habzburga.
U arhivama Kominterne, tačnije NKVD, čiji je značajni operativac bio,
kasnije rezident u Spaniji u toku građanskog rata, svojeručno je napisao
u biografiji da mu je pravo ime Josif (a ne Josip kako se prozvao kada
je postao Hrvat), a ime oca Franc, a ne Franjo kako je pisalo u zvani-
čnoj biografiji posle rata. Ni ime Josif nije pravo, odnosno to je pravo-
slavna verzija njegovog imena Jozef. I sa prezimenom je bilo problema.
U dokumentima rejonskog revolucionarnog komiteta Omske oblasti, pri-
likom venčanja 1920 godine sa Pelagijom Denisovnom Belousovom,
upisao je svoje ime kao Josif Francovič Brozovič. Inače, ovo je bilo
drugo venčanje sa istom osobom - prvi put su se venčali 1918 godine
u pravoslavnoj crkvi u Omsku, koji je tada bio pod vlašću belogarde-
jaca generala Aleksandra Kolčaka, sa tada četrnaestogodišnjom Pela-
gijom. Kada su došli crvenoarmejci, morali su ponovo da se venčaju,
jer nova vlast nije priznavala crkvene brakove. To je početak korišćenja
lažnih imena i lažnih biografija čiju je upotrebu doveo do savršenstva.
Tako je bio Fridrih Fridrihovič Valter, pa Georgijević, onda Hauzer,
Rudi, Bradop, Pepo, Ivica, Jozef Gomaher, Oto, Timo, Jaromir Havli-
ček, Ivan Tomenek, Džon Karlson, Slavko Babić, Spiridon Mekas, Karl
Zajner, Ivan Kostanjšek, Ivan Kisić, Petar, Novak, Zagorac, Isakovič,

386