Page 96 - Ilijada
P. 96
Homer: Ilijada
Najljuća to; - a trećom Amazonke muškare pobi.
A kad se vraćo, tad kralj mu prijevaru zasnova drugu:
Najjače pokupivši po Likiji širokoj ljude,
Postavi zasjedu on, al' više se ne vrate kući,
190 Jer ih poubija sve nezazorni Belerofonto.
A kad razabra kralj, da je vrloga roda božanskog,
Tamo ga ustavi i kćer za ženu dade mu svoju,
Kraljevske čitave časti polovinu dade mu onda;
Likijci krasno imanje i ugledno odrežu njemu;
195 Voćnjak, oranicu k tome, nek ima što obrađivat.
Čeda porodi žena nezazornom Belerofontu
Tri: Laodamiju kćer, Hipoloha i još Isandra.
Premudri jednoć Zeus s Laodamijom legne, i ona
Porodi oklopnika Sarpedona naličnog bogu.
200 Al' kad omrznu i on vjekovitim bozima svima,
Stane tutati sam po ravnici Alejskoj dušu
Grizući svoju, od staza bježeći ljudskih po strani,
Ares nenasitni bojnik Isandra mu ubije sina,
Kada je s naočitim Solimcima zašo u borbu,
205 A kćer zlatosjajna njemu Artemida ljutita ubi.
Mene Hipoloh rodi, od njega sam - dičim se - posto;
On me opremo u Troju, i meni je mnogo nalago,
Vazda nek najbolji budem i odličan između drugih,
Nek ne sramotim roda otaca, u Efiri koji
210 I u likijskoj zemlji u širokoj najbolji bjehu.
Biti od toga roda i krvi meni je dika."
Reče, - te grlati bojnik Diomed veseo bude
I u mnogohranu zemlju zabode dugosjeno koplje,
Narodnom onda pastiru progovori medene r'ječi:
215 "Ta ti si prijatelj glavni i davnašnji po djedu meni!
Nekad bo divni Enej nezazornog Belerofonta
U kući čašćaše svojoj zadržav ga dvadeset dana;
Jedan je drugog darivo darovima gostinskim krasnim:
Enej je pojas crven i sjajan darovo gostu,
220 Zlatni pak dvoušni kondir na uzdarje Belerofonto
Dade, što prolazeć amo u dvoru ga ostavih mojem.
Tideja ne pamtim više, jer mene on je malena
Pustio doma, pod Tebom kad izginu ahejska momčad.
Tako sam tebi ja u Argosu prijatelj glavni,
225 A ti u Likiji meni, kad u zemlju onamo dođem.
Jedan drugome zato i u vrevi bjež'mo od koplja,
Mnoge bo Trojce mogu ubijati i pomoćnike,
Koje mi dade bog i koje nogama stignem;
A ti posmicat mnoge Ahejce i druge možeš.
230 Nego oružje daj izmijen'mo, da znadu i ovi,
Da nam je dika bit prijateljima po djedu glavnim."
Tako rekavši s kola obojica skoče, i hvati
Za ruke jedan drugog te ondje uhvate vjeru.
96