Page 356 - Milan Vidojević - Dosije Omega

Kultovi kao moćno oružje

"Staza crne magije se koristi za pošteno zadovoljenje ega -
pohlepa, ponos, požuda, bes, bilo koji od sedam smrtnih grehova."
Iako je LaVej na jednom nivou predstavljao izazov konvencional-
norn hrišćanstvu srednje klase u Americi, ni svoju crkvu, ni sebe, nije
smatrao specifično antihrišćanskom. Za njega, hrišćanstvo je jednosta-
vno bilo irelevantno. Nije zadovoljavalo osnovne ljudske emotivne po-
trebe, negiralo je čovekovu telesnu prirodu i svoje sledbenike držalo u
poziciji zavisnosti od Boga koji je "malo brinuo zbog patnji sa kojima
se srećemo". LaVeja nije interesovalo duhovno iskupljenje. Interesovala
ga je magija kao moć, a bogatstvo je bilo oblik moći. Ovaj odnos prema
novcu, koji je usmeravao u krajnje utilitarne pravce, dovešće ga u sukob
sa članovima koji su u crnoj magiji videli nešto drugo. Jedan od takvih
članova, tačnije sveštenika Crkve Satanine, bio je Majkl Akvino. Član
LaVejove crkve postao je 1969 godine i imao je biografiju kojom je
LaVej bio zadivljen. U to vreme bio je poručnik američke armije, speci-
jalista za obaveštajni i psihološki rat. Doktorirao je političke nauke na
univerzitetu Kalifornija u Santa Barbari, bio padobranac, pripadnik spe-
cijalnih jedinica, ekspert za psihološke operacije i strateški obavestajni
rad. Učestvovao je u specijalnom psihološkom ratu u Vijetnamu kao
oficir 82-ge padobranske divizije. Odlikovan je više puta, a 1973 godinc
prelazi u rezervu i u činu potpukovnika postaje komandant 306-og ba-
taljona za psihološke operacije u Fort Mekarturu u Kaliforniji. Akvino je
brzo napredovao u LaVejovoj organizaciji, postavši sveštenik i urednik
crkvenog časopisa "Rascepljeni papak" (što je, figurativno, simbol đavo-
la). Već od 1972 godine LaVej nije održavao javne ceremonije u svo-
joj kući, već se bavio osnivanjem i aktivnostima grupa i filijala crkve
u drugim gradovima, koje je zvao "groto". Želeo je da stvori mrežu sa-
tanskih grupa širom Amerike i razradio je hijerarhijsku strukturu crkve
kroz koju se napredovalo u zavisnosti od poznavanja crnomagijskih ve-
ština. Ali za tu mrežu mu je trebao novac. Godišnja članarina od deset
dolara i izmedu petnaest i dvadeset i pet hiljada sledbenika, kada je
Crkva Satanina bila na vrhuncu popularnosti, nije bila dovoljna. Zato je
početkom 1975 godine u crkvenom časopisu objavio da su svi viši ste-
peni inicijacije dostupni onima koji ponude donacije u novcu, nekret-
ninama i vrednim umetničkim predmetima. Akvino je bio uzdrman:

"Ako je postojao jedan ujedinjujući faktor koji nas je privukao
satanizmu, onda je to bio stav crkve prema licemerju. Zato kada smo

365