Page 139 - Saša Marković - Manifest protiv Imperije

uz odobrenje vlade Velike Britanije.
Američkom ambasadoru u Berlinu Vilijamu Dođu (Willim
a
Dodd), koji nije bio dio velike igre, bile su veoma čudne transakcije
e
velikih američkih korporacija. Između ostalih, Rokflerov Standard
oil je ulagao enormno velika sredstva, za koje nije bilo ekonomske
računice da se mogu vratiti, a kamoli obezbijediti značajniju fmansij-
sku dobit. Vol Strit je trošio milijarde dolara kako bi Hitlera što prije
osposobio za rat. Iako će ove aktivnosti najveći brj autora kasnije
o
pripisivati pohlepi nekoliko trulih jabuka, Preparata precizno dokazuje
s
da su ova ulaganja u Njemačku, anglo-američkim fmanijerima u
poslovnom smislu donosila gubitke. Dakle, navedeni finansijeri nijesu
imali ekonomske, nego prevashodno političke motive,što ih čini je­

dnom od najhitnijih karika velike igre. Njihove akcije su bile jasne,
Njemačku vojno i privredno osposobiti za rat. Rat koji će kao rezultat
g
imati uništenje Njemačke kao glavnog anglo-američko rivala u svjet­
skoj politici.226
U avgustu 1936. godine Hitler se osjećao dovoljno moćnim,
donosi nacrt novog četvorogodišnjeg plana za naoružavanje Nje­
mačke, koji je predstavljao i završne pripreme za rat. U tom periodu,
kada su se karte potpuno otvorile, Šaht biva smijenjen sa funkcije min­
istra ekonomije, i to akcijom koju je sam režirao i vraća se na mjesto
a
guvernera Gentalne banke Njemačke. Uviđajući da dolzi vrijeme ve­
likog sukoba, Šaht je namjerno isprovocirao niz javnih prepirki sa

Geringom, što je automatski značilo njegovo guranjeu drugi plan.
Posljednju značajnu ulogu Šaht je dobio 1938. godine. Hitler
gaje zadužio da predloži uticajnom jevrejskom lobiju sa Vol Strita
konferenciju na kojoj bi se riješilo pitanje iseljenja Jevreja iz Nje­
mačke. Konferencijom bi predsjedavao Montegju Norman. Za uzvrat,
Hitler traži kredite i olakšice. Anglo-Amerikanci sabotiraju ovaj do­
govor. Obrazloženje je glasilo da ih Hitler ne može ucjenjivati.

226 Isto, str. 224-226.

138