Page 61 - Ateološka rasprava - Mišel Onfre
P. 61

nemačkog idealizma!  -  nepristupačna,  nego  zgrade  koje  mogu
        biti stvarno nastanjene.
              Dobro  i  Zlo  postoje  ne  više  zato  što  se  podudaraju  sa
        pojmovima vernika ili nevernika u jednoj religiji već u sravnjenju sa
        korisnošću  ili  srećom  za  najveći  mogući  broj ljudi.  Hedonistički
        ugovor - ne može biti imanentniji - pravda svaku intersubjektivnost,
        uslovljava  mišljenje  i akciju,  potpuno  je  bez  Boga,  religije  i
        sveštenika. Nema nikakve potrebe pretiti Paklom ili prikazivati u
        lepom svetlu Raj, izlišno je pribegavati ontologiji nagrade i kazne
        post mortem da bi se uputio poziv na dobru, pravičnu i poštenu
        akciju. Jedna etika bez transcendentnih obaveza i sankcija.


                                          8

              Principi  ateologije.  Ateologija  postavlja  sebi  tri  zadatka:
        najpre - onaj drugi deo - dekonstruisati tri monoteizma i pokazati
        koliko,  uprkos  njihovim  istorijskim  i  geografskim  različitostima,
        uprkos mržnji koja podstiče protagoniste triju religija već vekovima,
        uprkos  prividnoj  spoljašnjoj  nepomirljivosti  Mojsijevog  zakona,
        Isusovih  kazivanja  i  Prorokovih  reči,  uprkos  genealoški
        različitim vremenima,  ove  tri  varijante,  sprovođene  su  duže  od
        deset vekova sa jednom te istom temom, a osnova im ostaje ista.
        Varijacije u stepenima, ne u suštini.
              Kako zapravo stoji stvar sa tom osnovom? Niz mržnji nasilno
        nametanih kroz istoriju od strane ljudi koji polažu pravo na to da
        su  čuvari  i  tumači  božje  reči  -  od sveštenstva:  mržnja  prema
        inteligenciji nad kojom monoteisti radije daju prednost poslušnosti
        i  pokornosti; mržnja  prema  živom,  praćena  neprolaznim
        tanatofliskim žarom;  mržnja  prema  ovom  svetu,  neprestano
        omalovažavanom  u  poređenju  sa  onim  drugim  svetom,
        jedinim sabiralištem  smisla,  istine,  sigurnosti  i  blaženstva  koji
        su mogući;  mržnja  prema  telu  koje  se  može  pokvariti  i  koje se
        omalovažava do najsitnijih pojedinosti dok se večna, besmrtna i
        božanska  duša  ukrašava  svim  pozitivnim  osobinama  i  svim
        vrlinama;  najzad,  mržnja  prema  ženama, prema  slobodnoj  i
        oslobođenoj polnosti u ime Anđela, tog arhetipskog antitela koje je
        zajedničko trima religijama.
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66