Page 177 - Saša Marković - Manifest protiv Imperije
P. 177
osnovu kojih se dalo pročitati, da američka akcija eutralisanja Rusije
n
ide, po američke interese u dobrom pravcu.
Posljednji, ali ne manje važan posao Amerike, u slabljenju
Rusije, bilo je njeno neutralisanje kao nuklearne super-sile. Međutim,
nuklearni kapaciteti iz vremena Sovjetskog Saveza, koji su ostali u iz
vanredno operativnom stanju, pokazivali su sliku jedne potpuno dru
gačije Rusije.
„То da raspad SSSR-a ne treba posmatrati kao njegovporaz
u Hladnom ratu, nesumnjivo potvrđuje i činjenica dase post-so-
vjetski prostor nije našao u haosu, a raketno-nukleami potencijal
Sovjetskog Saveza u potpunosti je očuvan i premešten u nove baze
na teritoriji Rusije koja je priznata kao pravna naslednica nestale
države.“290
Izgradnja protiv-raketnog štita u Istočnoj Evropi predstavljala
e
j
je američki pokušaj zadavanja tog odlučujućeg, posldnjeg udarca
Rusiji. Poslije eventualnog neutralisanja Rusije kao nuklearne super-
i
sile, izgradnja novog svjetskog poretka mogla je uć u posljednju fazu.
Ipak, kako precizno kažu Norman Bejli i Kriton Zoakos, fenomen
globalizacije kao proces, u sebi mnogo više skriva nego što pokazuje.
Nametnuvši sebe kao lidera globalizacije i jedinog njenog tumača i
kreatora, Amerika je u vrijeme administracije Buša mlađeg ignorisala
a
činjenicu da se rađaju nove sile i vraća stara vojnsuper-sila, Rusija.
Konkurencija Americi za liderstvo u globalizaciji i svjetskoj politici
je gotovo simultano krenula iz više pravaca.
Putin je u Minhenu februara 2007. godine, u svom poznatom
govoru najavio povratak Rusije u svjetsku politiku, i to kao vojne
super-sile. Optužio je Ameriku za građenje unipolamog svijeta, koji
je rezultat njihovog unilateralizama u međunarodnoj politici i kršenja
29° jevgenij Primakov, S v e t b e z R u sije ? , Beograd, 2010, str. 13.
176