Page 48 - Saša Marković - Manifest protiv Imperije

eksplicitna pravila i regulaciju, i često su nosilaobilježja uzgrednih

dogovora između starih prijatelja. Ne postoje zapisi o tim dogo­
vorima i oni su uopšteno tretiram kao privatni poslovi koji se ne tiču
r
drugih, čak i kada u sebi uključuju milione funti džavnog novca.
Iako se ovakva situacija polako mijenja, unutrašnji krug engleskog
fmansijskog života i dalje se zasniva na tome ‘koga neko zna’, prije
nego ‘koliko zna’. Poslovi se i dalje obezbjeđuju preko porodice,
brakom, ili školskim vezama; biti ličnost iz ovog kruga je smatrano
mnogo više važnim, nego imati znanje i vještinu; i značajne pozicije,
,
po ovim kriterijumima, su davane čovjeku bez učenjaiskustva, ili

obrazovanja koje bi ga kvalifikovalo.“82

Ruzveltova imperija

Vrh fmansijskog kapitala nije birao sredstva kako bi destabi-
lizovao izolacioniste između dva rata. Odlučujući uarac svojim opo-
d
nentima zadaju preko Sistema federalnih rezervi 1929. godine. Ova
akcija je bila sa jedne strane dobro organizovana pljačka, a sa druge
precizno sprovedena politička akcija izazivanja ekonomske krize u
kojoj je visoki fmansijski kapital trebao preuzeti potpunu kontrolu nad
političkim sistemom. Avgusta 1929. Federalne rezerve počinju da
u
povlače novac sa tržišta. Najveći fmansijeri u SAD-, među kojima
su Rokfeleri, Džozef Kenedi, J. P. Morgan, Bernard Baruh, povlače
se na vrijeme sa berze i svu svoju imovinu pretvaraju u gotovinu i
zlato.

„Dvadeset četvrtog oktobra 1929. veliki bankari Njujorka su

opozvali svoje dvadeset četvorosatne pozajmice. Ovoje značilo da
su prodavci i kupci morali da istovare svoje akcije u cilju pokrivanja
ovih pozajmica, bez obzira na cenu otkupa akcija. Ovo je rezultiralo

82 Carro]] Quigley, T ra g e d y a n d H o p e , str. 499.

47