Page 368 - Albert Pike - Moral i Dogma

govorili su Haldejci, došao dole na zemlju na deset dana i onda se vratio ne Nebo. Takva podela nalazi
se i kod Indijskih sfera, Persijanaca i kod Varvara koje opisuje Aben Ezra . Svaki Duh Dekana imao je
57
ime i posebne karakteristike. Oni su učestvovali i poma-gali u efektima koje su stvarali Sunce, Mesec i
druge planete i bili zaduženi za upravljanje svetom;

1

Kao i u drugim stvarima, Atinjani su uvek pokazivali prijemčljivost prema stranim običajima, i oni su ih
prikazivali u onome čime su poštovali bogove. Oni su prihvatali mnoge strane svete ceremonije,
konkretno one iz Trakije i Frigije, zbog čega su bili ismejavani u komedijama. Platon pominje
Bendideana, a Demosthen frigiske obrede, u kojima oni daju primer AZschinesa i iznose njegovu majku
podrugivanju ljudi; prvo zbog toga što je bio prisutan kada je njegova majka podnosila žrtvu, i drugo zbog
čestih učešća u grupi Bahanalista u proslavama njihovih praznika i uzvikivanja Evoi, Saboi, Hyes Attes i
Attes Hyes, jer su ti uzvici pripadali obredima Sabajaca i Velikoj Majci. Izvor: Strabo, Geographica; str.
10.3.14.

2

Arnobius (nazvan Afer, i ponekad Stariji) je rani Hrišćanski pisac, bio je učitelj retorike u Sicca
Venerea, Severna Africa, tokom vladavine Dioklecijana. Sv. Jerom kaže da je njegov prelazak u
Hrišćanstvo nastao u jednom snu; isti pisac dodaje da biskup, kojem je on izneo san, odbio da ga prihvati
i tražio je neki dokaz, iz kojeg je nastala rasprava Adversus Gentes. Njegova velika rasprava od sedam
knjiga, Adversus Gentes, zbog koje je on stekao naziv Hrišćanskog Apologete, čini se da je nastala iz
želje da odgovori na pritužbe protiv Hrišćanstva, da su postojeće nesreće i katastrofe nastale
zbog ljudske ne pobožnosti, i da su započele od uspostavljanja njihovih religija. Izvor: Encyclopedia
Britannica, XI izdanje; Vol. II; 1911; str. 632.

3

Lucius Caecilius Firmianus Lactantius je bio rani Hrišćanski pisac (240-320) koji je bio savetnik
prvom Rimskom Hrišćanskom Imperatoru Konstantinu I. Vodio je njegovu religioznu politiku kako se
razvijala, i bio je tutor njegovom sinu. Zbog njegove lepote stila pisanja nazvan je Hrišćanski Ciceron.
Izvor: ibid. Vol. XVI; str. 55.

4

Servius Honoratus, Maurus, rimski gramatičar i komentator Virgilija u IV veku. On je jedan od likova u
Saturnalijama Makrobiusa, gde ga on prikazuje kao pagana. Smatran je jednim od najobrazovanijih ljudi
svog vremena. Zaslužuje po-štovanje jer se usmerio protiv dominantnih alegorijskih metoda izlaganja.
Ali, trajna vrednost u njegovim radovima je očuvanje mnogih činjenica o Rimskoj istoriji, religiji i
jeziku. Izvor: Ibid. Vol. XXIV; str. 699.

5

Lucian, Lucianos (120-180, Atina) starogrčki retoričar i satiričar. Kao mlad putovao je kroz zapadnu
Malu Aziju. Pisac eseja, u kojima je sa izuzetnom britkošću i zajedljivošću kritikovao lažne i učestale
neistine u književnosti, filosofiji i sva-kodnevici. Takva su njegova dela Charon, Dijalozi Mrtvih, Istinita

Istorija, i Nigrinus, u kojima ismeva sve aspekte ljudskog ponašanja. Najbolje njegovo delo je Kako
napisati istoriju. Izvor: Encyclopedia Britannica, El. Ed. 2006.

6