Page 376 - Albert Pike - Moral i Dogma
P. 376
Timaeus, grčki: Ti|icuo<;, jedan od Platonovih dijaloga, uglavnom u obliku dugih monologa od strane
glavnog lika, na-pisan oko 36o.g. p.n.e. U njemu se iznose razmišljanja o prirodi fizičkog sveta i ljudskih
bića. On sledi iza dijaloga Critiasa. Govornici u dijalogu su Sokrat, Timaeus iz Locri, Hermocrates i
Critias. Neki naučnici veruju da se ne radi o Critiasu iz grupe od Trideset Tirana, već o dedi Platona koji
se isto tako zvao.
49
Ammianus Marcellinus (325/330 - 391) rođen u Grčkoj plemićkoj porodici, postao rimski vojnik i
istoričar. Napisao je drugo najveće istorijsko delo koje je preostalo iz Antike (prvo napisano od
Procopiusa). Njegov rad, hronika napisana na latinskom, o istoriji Rima od 96-378. g, predstavlja
najvažniji istorijski materijal za period 353-378. g, pod naslovom Rerum gestarum libri (Hronika
događaja), i sastojala se od 31 knjige, od kojih je samo 18 poslednjih sačuvano. Izvor:
Encyclopedia Britannica, El. Ed.
50
Paranatellon (grčki), Uzdiže se u vis sa...; astrološki izraz koji se primenjuje na određene dodatne
Zodijačke konstela-cije koje izlaze u isto vreme. Izvor: Oxford English Dictionary. El. Ed.
51
U Antičkoj Grčkoj, to je bila grupa pevača i igrača o religioznim praznicima i u dramskim predstavama,
ili je pesma pevana od strane hora. U Atičkim tragedijama, choruses su bili aktivni gledaoci koji su
saosećali sa sudbinama likova, i koji su iznosili osećanja, tokom pauza između činova, u vezi sa
moralnim i religioznim osećanjima pokrenutim u drami ili predstavi. Izvor: English Oxford Dictionary,
El. Ed; 2006.
52
Aristoxenus, (živeo u IV veku p.n.e), grčki Peripatetik, filosof i najveći autoritet za teoriju muzike u
antičkom sve-tu. Aristoxenus je rođen u Tarentum (sada Taranto) u Južnoj Italiji i studirao je u Atini kod
Aristotela i Theophrastusa. Interesovala ga je etika koliko i muzika i napisao je mnoga dela, ali većina
njegovih radova je izgubljena. Izvor: Encyclopedia Britannica, El. Ed. 2006.
53
Egzaltacija, potiče od latinske reči exaltatio, uzdizanje, uznošenje, veličanje, slavljenje; ushićenje,
duhovni polet... Izvor: Vujaklija, Leksikon stranih reči i izraza; Prosveta; Beograd, 1980.
54
Numa Pompilius (753-673 p.n.e; vladao od 715-673 p.n.e) bio je legendarni drugi kralj, nasledio je
Romula. Bio je Sabinjanin poreklom i mnoge važne religiozne i političke institucije se pripisuju njemu.
Numu su Rimljani slavili zbog mudrosti i pobožnosti. Zbog uvođenja Jupitera, smatralo se da je imao
direktne veze sa brojnim božanstvima, posebno sa nimfom Egeria, koja ga je naučila da bude mudar
zakonodavac. Plutarch ukazuje da je on igrao na sujeverje da bi sebi stvo-rio auru straha, kako bi
kultivisao i učinio ponašanje mnogo drugačijim, humanim prema neprijatelju, poslušnim prema zakonima
i pravilnom životu, među ratobornim ranim Rimljanima. Numa je podigao hram Janusu. Janus kao
indikator mira i rata: kada je obezbedio mir Rimu, vrata hrama su zatvorena, i bila su zatvorena tokom
cele njegove vladavine. To je izuzetak u celoj rimskoj istoriji. On je uveo reformu kalendara, prilagodio