Page 701 - Albert Pike - Moral i Dogma

(Defense of Christianity), važnu istoriju o progonu. Izvor: The New Catholic Dictionary; Conde B.
Pallen, John J. Wynne, Charles F. Wemyss Brown, Blanche M. Kelly, Andrew A. Macerlean; N.Y. 1828,
str. 537.

9

Petrus Lombardus ili Peter Lombard (1100-1160), Hrišćanski teolog i predavač u Parizu gde je
predavao u školi Katedrale Notre Dame. Njegov ugled je brzo rastao i njegov rad je postao poznat pod
nazivom Kanon Notre Dame. Od nje-govih radova ostalo je samo četiri knjiga: zbirka propovedi, dve
biblijskih komentara i Knjiga Mudrih Izreka. Prva knjiga je istraživala Trojstvo, druga se bavila
kreacijom, milošću i grehom; treća je iznosila doktrinu inkarnacije i oprosta i četvrta je obrađivala zavet
i Eshatologiju (shvatanje suštinske prirode postojanja u odnosu na cilj i krajnju svrhu). Svaku propoved
je započinjao citatom iz Knjige SvetogZakona i njegovim poukama, jasnim i čistim, koje pokazuju da je
malo cenio egzegezu kao nauku, i one su naglašavale moralne i duhovne stavove. Njegovi tekstovi su
davali studentima sistematizovan i razu-mljiv pristup hrišćanskoj doktrini. Njegova Knjiga Mudrih izreka

je postala udžbenik na pariskom univerzitetu. Od tada, svi srednjovekovni teolozi su postali njegovi
učenici, a oblik, metod i uvažavanje Knjige Mudrih Izreka su oblikovali teolo-giju duže od četiri stotine
godina. Izvor: Encydopedia ofReligion, sec. ed., Lindsay Jones, Thompson-Gale; Vol. X; str. 7066.

10

Thomas Aquinas (Tommaso d’Aquino, 1225 - 1274), italijanski dominikanski monah, sveštenik i filosof
od ogromnog uticaja i teolog, pripadnik sholasticizma. Bio je poznat i kao Doctor Angelicus, Doctor
Communis, i Doctor Universalis. Njegovo prezime Aquinas potiče od oblasti njegovog rođenja u Italiji.
Bio je učenik Albertusa Magnusa. Bio je zagovornik prvenstveno klasične prirodne teologije i osnivač
Tomizma. Njegov uticaj na misao Zapada je izuzetno veliki, a velikim delom se oseća u razvoju moderne
u prihvatanju njegovih ideja, posebno u oblastima etike, prirodnog zakona, metafizike i političke teorije.
Nasuprot mnogim njegovim savremenicima, koji su mešali razum i veru, Tomas je naglašavao razlikova-
nje i značaj Aristotelove filosofije i nauka. Njegova striktno filosofska misao nalazi se u brojnim
komentarima o Aristotelu i u pojedinačnim tekstovima. Po maniru svojih savremenika sa univerziteta, on
je usvojio i prilagodio svoje sopstveno razumevanje Aristotelovim idejama, terminologiji i metodologiji
u izučavanju Svete Doktrine i izložio ih u njegovom radu Summa Theologiae. Tomas je nazivao Aristotela
Filosofi pokušavao je da sintetizuje Aristotelovu filosofiju na principima Hrišćanstva. Njegova
najpoznatije dela su: Summa Theologica, i Summa contra Gentiles. Napisao je himnu koja je deo re-

dovne liturgije. On je proglašen za sveca u Katoličkoj Crkvi i smatran je modelom kakav treba da bude
učitelj prema onima koji uče za sveštenike. Poštovan je i kao Doktor Crkve i smatran najvećim njenim
teologom. Papa Pije XI ga je nazvao Samo Naš Sin. Izvor: Encyclopedia of Religion; Scnd. Ed;
MacMillan, Thomas-Gale; 2005; Vol. XIII; str. 9160-9165.

11

U teoriji Kabale smatra se da je slovo yud () muškog roda, a heh (n) ženskog. Uobičajena reč za Boga
,
na Hebrejskom Alohim (0 n7N koja u suštini znači Gospod i čita se umesto napisanog neizrecivog imena
,,
i
Boga), sastavljena je od Eloah (mbtf), ženski rod, jednina, i nastavka zm, muški rod u množini, (oi).

12

Valentinus (100-160) je bio najpoznatiji i dugo najuspešniji ranohrišćanski Gnostik-Teolog. On je
osnovao svoju školu u Rimu. Valentinus je napisao brojne radove, ali su preostali samo fragmenti,