Page 272 - Albert Pike - Moral i Dogma

Ovo je lični, autentičan masonski i politički stav Autora u vezi s ropstvom. Iz ovog pasusa se jasno vidi
njegov stav prema ropstvu, za koji su ga neki žestoko optuživali. Izvesno je da se odnosi na period
ropstva u SAD. Istorija ropstva u SAD (1619-1865) započela je odmah nakon što su se engleski kolonisti
naselili u Virdžiniji i ono je trajalo sve do usvajanja 13-tog Ustavnog Amandmana SAD. Pre široko
rasprostranjenog robovanja, postojao je sistem vezanog rada poznatog kao ugovor-no ropstvo, koje je
najčešće trajalo četiri do sedam godina za belce i tamnopute. Od 1662. godine uspostavljanje ropstva
po odluci suda se odnosilo uglavnom na Afrikance i Ijude Afričkog porekla i povremeno na američke
domoroce. Krajem XVII

veka ropstvoje bilo daleko češće u Južnim kolonijama nego u Severnim. Od 1640-ih pa sve do 1865,
Ijudi Afričkog porekla su legalno porobljavani u postojećim granicama današnjih SAD, uglavnom od
strane belaca, ali i domorodaca Amerikanaca i slobodnih crnaca. Najveći broj robovaje bio na Jugu

SAD; približno jedna američka porodica od četiri člana imalaje robove sve do Gradanskog rata. Skoro
95% cnaca živeloje najugu SAD, čineći jednu trećinu stanovništva, a samo i%je bio na severu zemlje.
Pobedom Severa u Građanskom ratu, robovska radna snagaje bila zabranjena na Jugu, a velike plantaže
pamuka na Jugu postale su daleko manje unosne. Plantažerska aristokratija je zatim nestala. Oko 12
miliona cnih Afrikanaca dovedeno je brodovima u obe Amerike od XVII do XIX veka. Izvor: Istorija
SAD, Henri Bemford Parks, izdanje RAD, Beograd, 1985. g, Gl. X, str. 224-239.