Page 361 - Albert Pike - Moral i Dogma

meseca i povećanju i smanjenju njihove svetlosti; na-predovanja Sunca, podele vremena i neba na dva
dela (jedan deo je pripisan mraku a drugi svetlosti); po Nilu i, konačno, po svim važnim fizičkim
uzrocima.

Lucian kaže da je bik Apis, svetinja Egipćana, bio slika Nebeskog Bika ili Taurusa i da je Jupiter
Ammon, s rogovima ovna, bio slika sazvežđa Arijes. I Klemens iz Aleksandrije nas uverava da su četiri
svete životinje, nošene u procesijama, bile simboli četiri znaka glavnih tačaka koje su odre-đivale
godišnja doba u ravnodnevicama i dugodnevicama, i delile na četiri dela godišnji tok sunca. Oni su,
takođe, obožavali vatru, vodu i Nil koji su, kao reku, nazivali svojim Ocem, Čuvarom Egipta, svetom
emanacijom Velikog Boga Ozirisa; i, u svojim himnama, u kojima su ga nazivali krunisanim bogom s
prosom (ovo žito je predstavljeno na pschent-u, delu odeće za glavu njihovih kraljeva) koji im sa sobom
donosi obilje. I drugi elementi su obožavani kod njih; a Veliki Bogovi, čija su imena nađena zapisana na

drevnim stubovima, bili su: Vazduh, Nebo, Zemlja, Sunce, Mesec, Noć i Dan. I, ukratko, kao što Eusebius
kaže, oni su smatrali Univerzum za veliko Božanstvo, sastavljeno od mnogo bogova, različitih delova
sebe.

Isto obožavanje Nebeskih Gospodara proširilo se na svaki deo Evrope, u Malu Aziju i među Turke, Skite
i Tatare. Drevni Persijanci su obožavali Sunce kao Mitru, takođe i Mesec, Veneru, Vatru, Zemlju, Vazduh
i Vodu; i pošto nisu imali statue i oltare, podnosili su žrtve na visokim mestima Nebu i Suncu. Na sedam
drevnih pyrea (lomača) oni su palili tamjan za Sedam Planeta i smatrali su elemente za božanstva. U
Zend-Avesti nalazimo obraćanje Mitri, zvezdama, elementima, drveću, planinama i svakom delu prirode.
Prizivan je Nebeski Bik, s kojim Mesec sjedinjuje sebe; i četiri velike zvezde, Taschter, Satevis,
Haftorang i Venant, velika Zvezda Rapitan, i druga sazvežđa koja nadziru različite delove zemlje.

Magiji, kao i mnoštvo drevnih naroda, obožavali su vatru više od svih ostalih elemenata i moći prirode.
U Indiji su bili obožavani Gang i Ind, a Sunce je bilo Veliko Božanstvo. Obožavali su takođe i Mesec i
održavali mu svete vatre. Na Cejlonu su bili obožavani Sunce i Mesec, i druge planete; i na Sumatri,
Sunce, pod imenom Iri, a Mesec je nazivan Handa. I, Kinezi su izgradili Hram Nebu, Zemlji i giniijima
vazduha, vode, planina, zvezda, zmajeva i planeti Mars.

Slavni Lavirint je izgrađen u čast Suncu; i njegovih dvanaest palata, kao dvanaest moćnih stu-bova Hrama
u Hieropolisu, prekrivenih simbolima koji se odnose na dvanaest znakova i okultnih osobina elemenata,
bili su posvećeni dvanaestorici bogova ili zaštitiničkim Duhovima (Ginii), zna-cima Zodijaka. Figure
piramide i obeliska koje su oblikom podsećale na plamen, uslovile su da ovi spomenici budu posvećeni
Suncu i Vatri. I, Timceus ) iz Locrie kaže: Jednakostranični trougao ulazi u kompoziciju piramide koja
48
ima četiri jednake stranice i jednake uglove i koja po obliku podseča na vatru, najsuptilniji i
najpokretljiviji od svih elemenata. Ovi objekti su podignuti u čast Sunca, nazvanom u jednom natpisu na
obelisku (prevedenom sa Egipatskog od Hermapiona) koji se može naći kod Ammianus Marcellinusa i
49
koji glasi: Apolo močni, Sin Božji, On kojije stvorio svet, pravi Gospod krune, koji poseduje Egipat i

ispunjava ga Svojim sjajem.

Dve najčuvenije podele Neba, sa sedam, što je broj planeta i na dvanaest, što je broj znakova, nalaze se
na religioznim spomenicima svih naroda drevnog sveta. Dvanaest Velikih Bogova Egipta susreću se

svuda. Njih su prihvatili Grci i Rimljani; i Rimljani su pripisali po jednog od ovih, sva-kom znaku
Zodijaka. Njihovi znaci su se mogli videti u Atini, gde je po jedan oltar bio podignut za svakog; i oni su
bili obojeni i stajali su u portiku. Narodi sa Severa su imali svojih dvanaest Azes, ili Senat od dvanaest
velikih bogova, među kojima je Odin bio glavni. Japanci su imali isti broj i kao Egipćani, podelili su ih u