Page 463 - Albert Pike - Moral i Dogma

legendi, Dionizije je, kao i Herkules, bio Tebanski Heroj, rođen od smrtne majke. Obojica su bili sinovi
Zevsa i obojicu je proganjala Hera. Ali, u Herkulesu je Bog podređen Heroju, dok je Dionizije, čak i u
poeziji, zadržavao svoj božanski karakter, isto kao i Iacchus, vrhovnog genija (čuvara) Misterija.
Personifikovan u Sunce u Taurusu, kao što su njegova bikovska kopita pokazivala, on je spasio zemlju od
surove vladavine Zime, predvodio je moćan hor Zvezda i nebesku revoluciju godine, s promenama
godišnjih doba, i prolazila je kroz svoje periode truljenja. On je bio Sunce, nazivan i od Eleanaca koji su
4
mu se obraćali sa nupi^evrjc;, (Pirogenes-onaj koji se rodio iz vatre) i najavio je svetu, usred grmljavine
i sevanja, Moćnog Lovca Zodijaka, Zagreusa, Zlatnog ili rume-nolikog. Misterije su predavale doktrinu

Božanskog Jedinstva i taj Moćni Čija je Jedinstvo prividna misterija, ali je u stvari istina, bio je
Dionizije, Bog-Prirode, ili vlage koja je život Prirode, koja pri-prema u mraku, u Hadu ili Iasionu,
povratak života i vegetacije ili je sama svetlost i promena koja izaziva njenu raznolikost. Na Egejskim
Ostrvima on je bio Butes (Argonaut), Dardanus (sin Zevsa i Elektre), Himeros (sin Afrodite i Aresa) ili
Imbros; na Kritu se on pojavljuje kao Iasius (sin Zevsa i Elektre) ili čak kao Zevs, čije je obožavanje
kroz orgije ostalo neotkriveno u običnim oblicima misterija, i koje, ako su bile prenošene radoznalosti
profanih, sa simbolima koji nisu bili ispravno protumačeni od neukih, sigurno su bile pogrešno shvaćene.

On je bio isto što i raskomadani Zagreus, Sin Persefone, jedan Drevni Podzemni Dionizije, ro-gati
potomak Zevsa iz Sazvežđa Zmije, kojem je otac poverio grom i munju, i koji je bio obavijen za-
štitničkim plesom Curetesa . Veštom zavodljivošću Here, Titani su iskoristili neopreznost njegovih
5
stražara i raskomadali ga, ali, Pallas (u Gr. Mitologiji titula boginje Atine) je sastavila još uvek
drhtavo srce svog oca, i njoj je Apolo naredio da sahrani ostatke na Parnasu.

Dionizije je, kao i Apolon, bio vođa Muza, grob jedneje sledio obožavanje druge. One su bile iste, a ipak
drugačije, suprotne, pa ipak su se samo dopunjavale u različitim delovima iste drame i čini se da su
mistične i herojske personifikacije Boga-Prirode i Umetnosti poticale iz nekih dalekih perioda i iz
zajedničkih izvora. Njihova različitost je u bila više formalna nego suštinska i, od vre-mena kada je
Herkules iniciran od Triptolomeusa ili kada je Pitagora prihvatio Orfičke Principe, obe ideje su težile da
se ponovo spoje u jednu. Govorilo se da su Dionizije i Posejdon prethodi-li Apolonu u Proroškoj službi i
Dionizije je opstao kao uvažen u Grčkoj Teologiji kao Izlečitelj i Spasitelj, Tvorac Života i Besmrtnosti.
Široko rasprostranjeni Pitagorejci, Sinovi Apolona, odmah su se predali Orfičkoj Službi Dionizija i
postoje indicije da je oduvek postojalo nešto Dionizijsko u obožavanju Apolona.

Dionizije je Sunce, on je taj oslobodilac od elemenata; njegova duhovna meditacija mu je dala iste
prikaze koji su učinili da Zodijak bude pretpostavljena linija puta Duhova u njihovom spuštanju i
njihovom povratku. Njegovo drugo rođenje, kao izdanak od najvišeg, jeste tip duhovne regene-racije
čoveka. On je, kao i Apolon, bio vođa Muzama i bio je izvor inspiracije. Njegova vladavina nije

zahtevala neprirodna poniženja: njegov jaram je bio lak i njegovi razdragani horovi, zajedno s radošču i
strogošću samo su podsećali na zlatno doba kada je zemlja uživala večno proleće i kada su izvori s
medom, mlekom i vinom šikljali iz njenih nedara na dodir thyrsusa . On je Oslobodilac. Poput Ozirisa, on
6
oslobađa dušu i vodi je ka njenom preseljenju posle groba, čuvajući je od rizika ponovnog pada u
ropstvo materije ili neke niže životinjske forme. Sve duše su deo Univerzalne duše, čija sveukupnost je
Dionizije i on vraća grešni duh njegovom domu i prati ga u procesu pročišćenja, stvarno i simbolički, u
njegovoj zemaljskoj prolaznosti. On je umro i spustio se u Senke i njegove patnje su bile velika tajna
Misterija, jer smrt je velika misterija postojanja. On je besmrtni tužitelj Psyche (Duše), Božanski uticaj
kojim je stvoren fizički svet i koji, budeći dušu iz transa koji izaziva Stig (mitska reka podzemlja, mutna)
nju vraća sa zemlje na Nebo.