Page 44 - Ateološka rasprava - Mišel Onfre

Religija, taj svet fikcija, iziskivala bi propisno demontiranje ovih
ontoloških placeba - kao što se u filozofiji prilazi pitanju vračanja,
ludila i graničnih oblasti da bi se načinila i obuhvatila definicija
razuma.

5

Tektonika ploča. Živimo i dalje u teološkom ili religijskom
stadijumu civilizacije. Neki znaci pokazuju kretanja srodna
tektonici ploča: približavanja, udaljavanja, kretanja, nasedanja,
pucanja. Prehrišćanski kontinent postoji kao takav: od mitologije
presokratovaca do imperatorskog stoicizma, od Parmenida do
Epikteta, paganska oblast izgleda jasno obeležena. Između nje i
hršćanskog kontinenta uočavaju se turbulentne zone: od
proročkih učenja iz II veka naše ere o hiljadugodišnjem
carstvu Mesije na zemlji do odrubljivanja glave Luja XVI (januara
1793) koje obeležava otvoreni kraj teokratije, geografija izgleda
podjednako koherentna: od Crkvenih otaca do laičkog deizma
Veka prosvećenosti, logika izgleda očigledna.
Ovo treće doba ka kome se upućujemo - posthrišćanski
kontintent - funkcioniše na isti način kao ono što deli paganski i
hrišćanski kontinent. Kraj prehrišćanskog i početak
posthrišćanskog neobično liče između sebe: isti nihilizam, iste
zebnje, iste dinamičke igre između konzervativizma,
reakcionarnog iskušenja, žudnje za prošlošću, religije imobilizma i
progresizma, pozitivizma, ukusa budućnosti. Religija igra
filozofsku ulogu nostalgije; filozofija ulogu sagledavanja
budućnosti.
Snage u igri su jasno uočljive: ne zapadno-progresivno,
prosvećeno, demokratsko judeo-hrišćanstvo protiv istočnog,
paseističkog, mračnjačkog islama nego jučerašnji monoteizmi
protiv sutrašnjeg ateizma. Ne Buš protiv Bin Ladena, nego Mojsije,
Isus, Muhamed i njihove religije iz Knjige protiv barona od
Holbaha, Ludviga Fojerbaha, Fridriha Ničea i njihovih radikalnih
filozofskih recepata za dekonstrukciju mitova i fikcija.
Posthrišćanin će se istorijski raširiti u strelce. kao što je to
učinio prehrišćanin: monoteistički kontinent nije nepotopljiv.