Page 48 - Ateološka rasprava - Mišel Onfre
P. 48
2
Jedna judeo-hrišćanska episteme. Epoha u kojoj živimo,
dakle, nije ateistička. Ona još ne izgleda ni posthrišćanska ili tek
malo. Umesto toga, ona ostaje hrišćanska, i to mnogo više nego
što izgleda. Nihilizam proizlazi iz onih turbulencija registrovanih u
prelaznoj zoni, između još vrlo prisutnog judeo-hrišćanstva i
posthrišćanstva, koje se skromno pomalja, sve to u jednom
ambijentu u kome se ukrštaju odsutnost bogova, njihovo
prisustvo, njihovo množenje, njihovo fantastično mnoštvo i njihova
neobičnost. Nebo nije prazno već, naprotiv, puno božanstava
fabrikovanih iz dana u dan. Negativnost proizlazi iz
konsupstancijalnog nihilizma u koegzistenciji sa jednim
delinkventnim judeo-hrišćanstvom i posthrišćanstvom koje je još u
neodređenom stanju.
U očekivanju otvoreno ateističke ere, moramo računati i miriti
se sa veoma pregnantnom judeo-hrišćanskom episteme. Utoliko
pre što institucije i izvršitelji zločina koji su je oličavali i vekovima
prenosili ne raspolažu više onom izloženošću i vidljivošću koja ih
čini prepoznatljivim. Uklanjanje religijskog postupka, prividna
autonomija etike u odnosu na religiju, tobožnja ravnodušnost
prema papskim apelima, prazne crkve nedeljom - ali ne i za
svadbe, a još manje za sahrane - odvajanje Crkve i Države, svi ovi
znaci ostavljaju utisak epohe koja ne haje za religiju.
Čuvajmo se... Nikada, možda, ovo prividno uklanjanje nije
skrivalo tako snažno, moćno i odlučujuće prisustvo judeo-
hrišćanstva. Hlađenje prema pridržavanju verskih običaja ne
svedoči o uzmicanju verovanja. Staviše: korelacija između cilja
jedne i iščezavanja one druge greška je u tumačenju. Može se čak
misliti da je kraj monopola profesionalaca u religiji nad religijskim
fenomenom oslobodio iracionalno i doneo više svetosti,
religioznosti i rasprostranjenog potčinjavanja nerazumnosti.
Povlačenje judeo-hrišćanskih trupa ne menja ni u čemu
njihovu moć i njihovu vlast nad osvojenim teritorijama koje su
sačuvali i kojima upravljaju već skoro dve hiljade godina. Zemlja
je stečeno dobro, geografija svedočanstvo o drevnom prisustvu i
ideološkoj, umnoj, koncepcijskoj i duhovnoj infuziji. Čak i odsutni,