Page 48 - Ateološka rasprava - Mišel Onfre
P. 48

2


              Jedna judeo-hrišćanska episteme. Epoha u kojoj živimo,
        dakle, nije ateistička. Ona još ne izgleda ni posthrišćanska ili tek
        malo. Umesto toga, ona ostaje hrišćanska, i to mnogo više nego
        što izgleda. Nihilizam proizlazi iz onih turbulencija registrovanih u
        prelaznoj  zoni,  između  još  vrlo  prisutnog  judeo-hrišćanstva  i
        posthrišćanstva, koje  se  skromno  pomalja,  sve  to  u  jednom
        ambijentu  u kome  se  ukrštaju  odsutnost  bogova,  njihovo
        prisustvo, njihovo množenje, njihovo fantastično mnoštvo i njihova
        neobičnost.  Nebo  nije  prazno  već,  naprotiv,  puno  božanstava
        fabrikovanih  iz  dana  u  dan.  Negativnost  proizlazi  iz
        konsupstancijalnog      nihilizma    u    koegzistenciji   sa jednim
        delinkventnim judeo-hrišćanstvom i posthrišćanstvom koje je još u
        neodređenom stanju.
              U očekivanju otvoreno ateističke ere, moramo računati i miriti
        se sa veoma pregnantnom judeo-hrišćanskom episteme. Utoliko
        pre što institucije i izvršitelji zločina koji su je oličavali i vekovima
        prenosili ne raspolažu više onom izloženošću i vidljivošću koja ih
        čini  prepoznatljivim. Uklanjanje  religijskog  postupka,  prividna
        autonomija etike  u  odnosu  na  religiju,  tobožnja  ravnodušnost
        prema  papskim  apelima,  prazne  crkve  nedeljom  -  ali  ne  i za
        svadbe, a još manje za sahrane - odvajanje Crkve i Države, svi ovi
        znaci ostavljaju utisak epohe koja ne haje za religiju.
              Čuvajmo se... Nikada, možda, ovo prividno uklanjanje nije
        skrivalo  tako  snažno,  moćno  i  odlučujuće  prisustvo  judeo-
        hrišćanstva.  Hlađenje  prema  pridržavanju  verskih  običaja  ne
        svedoči  o  uzmicanju  verovanja.  Staviše: korelacija  između  cilja
        jedne i iščezavanja one druge greška je u tumačenju. Može se čak
        misliti da je kraj monopola profesionalaca u religiji nad religijskim
        fenomenom  oslobodio  iracionalno  i  doneo  više  svetosti,
        religioznosti i rasprostranjenog potčinjavanja nerazumnosti.
              Povlačenje  judeo-hrišćanskih  trupa  ne  menja  ni  u  čemu
        njihovu  moć  i  njihovu  vlast  nad  osvojenim  teritorijama  koje  su
        sačuvali i kojima upravljaju već skoro dve hiljade godina. Zemlja
        je stečeno dobro, geografija svedočanstvo o drevnom prisustvu i
        ideološkoj, umnoj, koncepcijskoj i duhovnoj infuziji. Čak i odsutni,
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53