Page 300 - Albert Pike - Moral i Dogma

24°, PRINC TABERNAKULA

Simboli su bili gotovo univerzalni jezik drevne teologije. Oni su bili najočigledniji metod učenja; jer, kao
i sama priroda, oni su usmeravali razumevanje preko oka (i najdrevniji izrazi koji se odnose na prenos
religioznih znanja, naglašavaju okularno prikazivanje). Prvi učitelji čovečanstva primenili su taj metod
prikazivanja; on je uključivao beskrajno bogatstvo jezgrovitih hijeroglifa. Te pouke iz drevnih vremena su
bile zagonetke Sfinge i izazivale su radoznalost svojom neobičnošću, uz visok lični rizik proizvoljnog
tumačenja. Sami Bogovi, govorilo se, otkrivaju svoje namere mudrima, ali budalama je njihovo učenje
nerazumljivo. I Kralj Delfijskog Proročišta je re-kao da one ne otkrivaju, niti da, s druge strane, sakrivaju
već da, nedvosmisleno, nagoveštavaju ili ukazuju.

Drevni Mudraci, varvarski i Grčki, uključivali su u svoja prenosna značenja slične besmisle-nosti i
enigme; njihove pouke su prenošene kroz vidljive simbole ili kroz „alegorije i nejasne izreke drevnih“,
zbog čega su Izraelićani smatrali, kao svoju svetu dužnost, da značenja prenose, u nepro-menjenom stanju,

narednim generacijama. Znaci objašnjavanja koje koristi čovek, bilo kao simbo-ličke objekte, radnje,
simboličke ili mistične ceremonije, bili su poput mističnih znaka i nagoveštaja, bilo iz snova ili iz nečeg
nevažnog, koji su se činili da su, možda, važni u pretpostavljanju namera Bogova; za oba je bila
neophodna pomoć živahnog uma i veština u tumačenju. Samo ispravnim opažanjem analognih problema
prirode, Predskazivač je mogao da shvati volju Neba, ili kada pouke Mudrosti postanu jasno
manifestovane Mudracima.

Misterije su bile serije simbola; i sve što segovorilo u njima, sastojalo se od dodatnih objašnjenja
aktivnosti ili prikazivanja; serije svetih komentara, objašnjenja za uspostavljene simbole, uz veoma malo
samostalnih predanja koja sjedinjuju fizička ili moralna razmišljanja i u kojima su elementi ili planete
bili glumci, a kreacija i kruženje sveta pomešani sa sećanjima na drevne događaje; i sa još mnogo toga,
priroda je postala sopstveni tumač kroz medij proizvoljnih simboličkih instrukcija, pa su stavovi drevnih
o relaciji između čoveka i božanstva, dobili veoma uzbudljive oblike.

Oduvek je postojalo blisko savezništvo između dva sistema, simboličkog i filosofskog, u alego-rijama
spomenika iz svih vremena, u simboličkom pisanju sveštenika svih naroda, u ritualima svih tajnih i
mističkih društava; postojao je konzistentan niz, jedna nepromenljiva uniformnost principa koji su dolazili
iz čvrstog, ogromnog, propisanog i istinitog spajanja delova, harmonično ukloplje-nih samo u njima.

Simbolička instrukcija se nameće svojom stalnom i uniformnom upotrebom u antici; i ona je zadržala svoj
uticaj tokom svih vremena, kao sistem misteriozne komunikacije. Božanstvo, u svom otkrovenju čoveku,
primenilo je upotrebu materijalnih prikaza radi pojačanja uzvišenih istina; i Hrist je podučavao
simbolima i alegorijama. Misteriozno znanje Druida bilo je ugrađeno u znake i simbole. Taliesin (Bard,
škotski pesnik), opisivajući svoju inicijaciju, rekao je: Tajne su mi saopšti-li drevne Zene Divovi

(<Giantesse: Ceridwen ili Izida), bez glasa. I, zatim, dodaje: Ja sam ćutljivi poznavalac.
y

Inicijacija je bila škola u kojoj je predavana istina o prvobitnom otkrovenju, postojanju i atri-butima
jednog Boga, besmrtnosti Duše, nagrade i kazne u budućem životu, fenomenima Prirode, umetnosti,
naukama, moralnosti, zakonima, filosofiji i filantropiji, i onome što mi danas podrazu-mevamo pod
psihologijom i metafizikom, o životinjskom magnetizmu i drugim okultnim naukama.

Sve ideje Sveštenika Hindustana, Persije, Sirije, Arabije, Haldeje i Fenikije, bile su poznate egi-patskim
Sveštenicima. Racionalna indijska filosofija, nakon širenja na Persiju i Haldeju, omogućila je nastanak