Page 396 - Albert Pike - Moral i Dogma

njim, jedan kao zmija s bikovskom glavom i drugi kao zmija, s glavom lava koja sja i zrači svetlost.

Na jednom drevnom sudu, žrtveniku, nađenom u Danskoj, koji ima nekoliko delova, predstav-ljena je
zmija kako proganja dečaka koji kleči, napada ga, on se povlači pred njom, usrdno je moli i ubeđuje.
Istovremeno, to nas podseća na Sunce u novoj godini, predstavljeno s detetom koje sedi na lotusu, i na
odnos Sunca u Proleće sa Jesenjom Zmijom, koja ga proganja, i u konjunkciji sa njim. Ostale figure na
ovom sudu pripadaju Zodijaku.

Osnova tronošca Pitijinih Sveštenica bila je troglava zmija od bronze, čije telo, obavijeno u krugovima,
postaje šire prema zemlji, formirajući konični stub, dok tri zmijske glave, raspoređene u trouglu,
podržavaju tronožac koji je od zlata. Sličan znak su postavili na stub u Hipodromu u Konstantinopolju
osnivači tog grada; kaže se da je jednu glavu razbio Muhamed Drugi, udarcem gvozdenog topuza.

Britanski Bog Hu je nazvan Zmaj-Vladar Sveta, njegove kočije su vukle - zmije, a njegove sluge su u
obličju guja. Druid u pesmi o Taliessin (Zbirka drevne Velške poezije) kaže: Ja sam Druid, Ja sam

Arhitekta, Ja sam Pr'orok, ja sam Zmija (Gnadi). Kočije Boginje Ceridwen (U velškoj srednjovekovnoj
legendi Seridven je bila čarobnica) su, takođe, vukle zmije.

U elegiji Uther Pendragon, pojavljuje se ovaj pasus sa opisom religioznih obreda Druida: Dok Svetilište
svesrdno priziva The Gliding King (Kralja koji jezdi), pred kojim se povlači Jedan Dobri, pred zlom
kojegpokriva veliko kamenje; dok se Zmaj kreće naokolo po mestima na kojima se nalaze sudovi sa
livenicom, pri čemu su livenice u Zlatnim Rogovima, i tu odmah otkrivamo mistiku i nejasnu aluziju na
Jesenju Zmiju koja goni Sunce duž kruga Zodijaka, do nebeske čaše ili kratera i Zlatnih rogova
Virgilijevog mlečno-belog Bika; i nekoliko redova dalje, nalazimo Sveštenika koji preklinje pobedničkog
Beli-ja, Boga-Sunca Vavilonaca.

Sa Zmijom na Drevnim Spomenicima, vrlo često je prisutan i Krst. Zmija na Krstu je bila Egipatska
Zastava. On je stalno postojala kod velikih Stepenica Ozirisovog Hrama na ostrvu File; i na piramidi u
Gizi predstavljene su dve klečeće figure kako podižu Krst, na čijem se vrhu nalazi uz-dignuta zmija. Crux
Ansanta je bio Krst sa obavijenom zmijom iznad njega; i to je, možda, najčešći od svih simbola na

egipatskim spomenicima, koji nose u ruci sva Božanstava ili Sveštenici. On je bio, kako saznajemo preko
spomenika, u obliku gvozdenih povezanih šiljaka koji su služili za brzo pribijanje za tlo konopca kojim su
mlade životinje bile vezane i ograničene u prostoru; i pošto je služio za potrebu Pastira, postao je i
Kraljevski simbol za Kralja Pastira.

Krst, poput Tevtonskog ili Malteškog, oblikovan sa četiri izdubljene linije u krugu, takođe je veoma čest
na Spomenicima, i predstavlja Ekvator i Kolure.

Kaduceus je nosio Hermes, ili Merkur, takođe Sibila, Minerva, Anubius, Herkules Ogmius, Bog Kelta, a
personifikovano Sazvežđe Device je bilo štap s krilima, sa dve isprepletane zmije. Na početku, on je bio
običan Krst, simbolizovao je ekvator i ravnodnevičku Koluru, i četiri elementa koji potiču iz jednog
centra. Taj Krst, sa krugom na vrhu, i onaj sa polumesecom, postali su simbol Vrhovnog Božanstva, ili
aktivne snage stvaranja i pasivne moći stvaranja spajanjem - i on odgova-rao Totu, ili Merkuru. Zatim je
zadobio unapređen oblik, ruke Krsta su pretvorene u krila, a krug i polumesec su oblikovale dve zmije
kako izlaze iz štapa, praveći krug preplitanjem jedne s drugom, dok su njihove glave sačinjavale rogove
srpa; u tom obliku se mogao videti u rukama Anubisa.