Page 133 - Ateološka rasprava - Mišel Onfre

biskup izdaje naredbu da se razori Serapion - biblioteka nestaje u
plamenu...
Godine 529, neoplatoničarska atinska škola je zatvorena.
Hrišćanska država konfiskuje joj dobra. Paganstvo se održava u
grčkom glavnom gradu već vekovima. Platonovo učenje može se
dičiti sa deset vekova neprekidnog prenošenja. Filozofi kreću
putem izgnanstva i odlaze u Persiju. To je trijumf Pavla iz Tarsa,
koga su nekad stoičari i epikurejci ismejali u filozofskom gradu za
vreme njegovog pokušaja pokrštavanja u hrišćanstvo. Posthumni
uspeh božjeg nedonoščeta i njegovih nesrećnih neuroza! Kultura
smrti, kultura mržnje, kultura prezira i netolerantnosti... U
Carigradu 562, hrišćani hapse “Helene” - to je uvredljiv epitet -
šetaju ih kroz grad i ismejavaju. Na trgu Kenegion, pali se ogroman
plamen u koji se bacaju njihove knjige i slike njihovih bogova.
Justinijan pušta korene i uvodi strože hrišćansko
zakonodavstvo protiv inoverstva. Nehrišćanima se zabranjuje da
nasleđuju ili prenose svoja imanja paganima; zabranjuje se
svedočenje pred sudom protiv pristalica Crkve; zabranjuje se
upotrebljavanje hrišćana kao robova; zabranjuje se izvršavanje
pravnog akta; zabranjuje se sloboda savesti (!) godine 529. i
obavezuju pagani da se obrazuju u hrišćanskoj veri, a potom krste
pod pretnjom izgnanstva i konfiskacije imovine; zabranjen je
povratak u paganstvo za one koji su se preobratili u veru
ljubavi; zabranjuje se nastava ili raspolaganje državnim
parama. Filozofirati postaje opasno za bar hiljadu godina...
Teokratija se u to vreme otkriva - kao i u svim potonjim vremenima
- kao sasvim suprotna od demokratije.