Page 149 - Ateološka rasprava - Mišel Onfre

mislili o kontekstu. Čak i ako se u tekstu nalazi suprotno,
antisemitizam se u njemu takođe čita, i to isto tako opravdano.
Paradoksalno, muslimanski ljubitelji kontekstualizacije
smatraju svoju Knjigu svetom, božanskom, nadahnutom,
objavljenom, kazivanom od strane Boga. Prema tome, Koran
zapravo postaje racionalno nedodirljiv. Ali, da bi služio njihovim
interesima, oni menjaju registar i najednom žele istorijsko
tumačenje. Hoće veru i razum, verovanje i arhivu, priču i istinu,
prema njihovim dijalektičkim potrebama. Jednom na mističnom
terenu, drugi put u filzofskom registru, oba neuhvatljiva, nikad
na istoj talasnoj dužini kao čitalac bez predrasuda ili uverenja koji
je odlučan da istinski pročita tekst.
Smatram da je nemilosrdno istorijsko čitanje triju tobože
svetih knjiga. I da je neophodno sagledati njihove stvarne rezultate
u istoriji Zapada i sveta. Jevrejske priče o Kananu, Mojsijeva
genocidna prorokovanja, perspektiva zajedničkih deset zapovesti,
zakon odmazde, bič protiv trgovaca iz Hrama, parabole o ratu i
maču, milosrđe jednog Boga krvnika, antisemite, netolerantnog,
kuju monoteističku episteme, uprkos zabrani ubijanja iz Tore,
ljubavi prema bližnjem iz Jevanđelja i mešavini jednog i drugog u
Koranu. Te tri knjige češće služe nagonu smrti koji je povezan sa
neurozom religije jedinog Boga - koja je postala religija jedinog
Boga.