Page 321 - Albert Pike - Moral i Dogma

njegova smrt je predstavljana žrtvom čoveka, u stvari žrtvovanjem.

Sakaćenje i patnje istog Boga-Sunca, poštovanog u Frigiji pod imenom Atis, izazivalo je tragič-ne scene
koje su bile, kako saznajemo od Diodor Sikulusa, predstavljane svake godine u Misterijama Sibile, majke
svih Bogova. Jedna slika je tamo nastala, na kojoj je predstavljeno telo mladog čoveka, preko čijeg groba
su prolivane suze i kojem su odavane pogrebne počasti.

Na Samotraki, u Misterijama Kabiri ili velikih Bogova, bila je predstavljana samo smrt jednog od njih.
Ovo ime je dato Suncu, jer su Drevni Astronomi dali ime Bogovima Cabiri ali i onima sa Samotrake -
dvojici Bogova u Konstelaciji Blizanaca koje su drugi nazivali Apolo i Herkules, dva imena za Sunce.
Athenion kaže da je mladi Cabirus ubijen, isto kao i Dionizije ili Bako kod Grka.

Pelsagi, drevni stanovnici Grčke koji su naselili Samotraku, slavili su Misterije čije je poreklo bilo
nepoznato; i oni su obožavali Kastora i Poluksa kao zaštitnike plovidbe.

Grobnica Apolona je bila u Delfima, gde je njegovo telo položeno, pored Pitona, Polarne Zmije koja
svake godine najavljuje dolazeću jesen, hladnoću, mrak i zimu, koja ga je ubila i nad kojom
Bog trijumfuje 25. marta, pri njegovom povratku u Ovna u Proletnjoj Ravnodnevici.

Jupiter Ammon, Sunce u Ovnu (Aries), prikazan je na Kritu sa atributima tog znaka ravnodnevi-ce, Ovan
(Ram) - taj Ammon je, kaže Martianus Capella, (Martianus Minneus Felix Capella, prozni rimski pisac,
kasne Antike, jedan od prvih koji je razvijao sistem sedam slobodnih umetnosti koje su promenile
obrazovanje Srednjeg veka) isto što i Oziris, Adoni, Adonis, Atis i drugi Bogovi-Sunca koji su, takođe,
imali grobnice i religiozne inicijacije; i jedna od glavnih ceremonija sastojala se u oblačenju Iniciranog u
belu jagnjeću kožu. U tome vidimo poreklo kecelje od bele ovčje kože, koja se koristi u Masoneriji.

Sve ove smrti i vaskrsnuća, simboli sahrane, godišnjice žalosti i radosti, spomen grobnice po-dignute na
raznim mestima za Bogove-Sunca, poštovane pod različitim imenima, imale su samo

jedan cilj - alegorijsku naraciju događaja koji su se dogodili dole, u Svetlosti Prirode, toj svetoj vatri

iz koje, čini se, naše duše emaniraju, ratujući s Materijom i mračnim Principom koji boravi u njoj, uvek u
neslozi s Principom Dobrog i Svetlosti koje obasipa Vrhovno Božanstvo. Sve ove Misterije, kaže
Klemens iz Aleksandrije, koje nam prikazuju ubistva i same grobnice, sve te religiozne trage-dije, imaju
zajedničku osnovu, različito dekorisanu; i ta osnova je zamišljena smrt Sunca, Duše i Svetosti, principa
života i kretanja u sublunarnom Svetu i izvorište je naše inteligencije, koja je samo deo Večne Svetlosti
koja blista iz te Zvezde, svog glavnog centra.

Na Suncu, govorilo se, Duše se mogu pročistiti i od njega oporaviti. Ono je predstavljalo jedna od vrata
za dušu, kroz koja, teolozi kažu, a prenosi nam Porfirije, ona može da se ponovo uzdigne prema domu
Svetlosti i Dobra. Zbog toga je, u Eleuzijskim Misterijama, Dadoukos (prvi oficir na-kon Hijerofanta,
koji je predstavljao Veliki Demijurg ili Stvoritelja Univerzuma) postavljen u unutrašnjosti Hrama i tamo
primao kandidate i predstavljao je Sunce.

Smatralo se, takođe, da su smene kroz koje prolazi Otac Svetlosti, imale uticaj na sudbinu duša; pošto su
od iste supstance kao što je i on, one dele njegovu sudbinu. Ovo saznajemo od Imperatora Julijana i